Avcılar
Member
Purdue Üniversitesi basketbol tarihinin en büyük oyuncularından biri ve 1960 Roma’da altın madalya kazanan ABD Olimpiyat takımının en genç üyesi Terry Dischinger, 9 Ekim’de Lake Oswego, Oregon’da 82 yaşında öldü.
Oğlu Bill Dissinger, hafıza bakım merkezindeki ölüm nedeninin Alzheimer hastalığının komplikasyonları olduğunu söyledi.
Dischinger (DISH-ing-er olarak telaffuz edilir) West Lafayette, Indiana’daki Purdue’de tartışmasız bir yıldızdı. 1,80 boyunda, 190 kiloluk pivot, Big Ten’in üst üste üç sezonda gol atmasına liderlik etti; All-American’ın birinci takımı için iki kez fikir birliğine varıldı; ve bir maçta dokuz kez en az 40 sayı attı, bu hala bir Purdue rekoru.
İkinci sezonunda 26,3 sayı ortalamasını yakalayan Dischinger, aralarında Oscar Robertson, Jerry West, Jerry Lucas ve Walt Bellamy’nin de bulunduğu, Naismith Memorial Basketball Hall of Fame’in gelecekteki üyelerinin de yer aldığı Olimpiyat takımına seçildi. ABD, Brezilya’ya karşı oynanan final de dahil olmak üzere sekiz maçın tamamını kazanarak altın madalyayı kazandı. Disschinger maç başına 11,8 sayı ortalamasıyla takımın en iyi dördüncü oyuncusu oldu.
Ertesi yılın başlarında, Dischinger hâlâ üçüncü sınıftayken Sports Illustrated’daki bir profil, onu Big Ten yıldızı yapan ustaca taklitleri, hızlı ilk adımlarını ve düzgün şutlarını anlattı ve Robertson’ı bir antrenman seansı sırasında gördüğü anı hatırladı. Olympia stadyumu kızdırdı.
Profile göre, Dischinger’ın idolleştirdiği Robertson, “Dischinger’ı korumaya çalıştığı sinir bozucu Olimpiyat çıkmazına, ‘Dostum, devam et ve bir gol at’ diye bağırarak son verdi. ‘Kimin umrunda!’ Terry bunu onuncu kez taklit ettiğinde.”
Dischinger daha sonra Ulusal Basketbol Birliği’nde oynadı ve “Yılın Çaylağı” ve “All-Star” seçildi. 2019 yılında National Collegiate Basketbol Onur Listesi’ne alındı.
Terry Gilbert Dischinger, 21 Kasım 1940’ta Anderson, Indiana’da doğdu. Babası Donas, lise öğretmeni ve futbol koçuydu. Annesi Clara (Wood) Dischinger beden eğitimi öğretmeniydi.
Dischinger, 1962 NBA Draftının ilk turunda Chicago Zephyrs tarafından seçildi ve sanki hâlâ Purdue’deymiş gibi onlarla birlikte çarpıştı. Forvet pozisyonuna geçen oyuncu, 1962-63 sezonunda yarı zamanlı sözleşmesinde sadece 57 maç oynamasına rağmen maç başına 25,5 sayı atarak kimya mühendisliği alanında lisans eğitimini tamamlamasına olanak tanıdı.
Tam bir sezon oynamamasına rağmen, Detroit Pistons’tan Dave DeBusschere ve Boston Celtics’ten John Havlicek gibi gelecekteki Hall of Famer’ların önünde Yılın Çaylağı seçildi.
Dischinger ilk üç sezonunda All-Star takımlarında forma giydi.
New York Knicks’in eski forveti ve sık sık Dischinger’a karşı oynayan ABD senatörü Bill Bradley bir telefon görüşmesinde “Harika şutları olan çok akıllı bir oyuncuydu” dedi. “Hem 1960 Olimpiyatlarını hem de NBA’deki zamanını hatırlıyorum.”
Dischinger, Baltimore’a taşındıklarında Zephyrs’da kaldı ve çaylak yılının ardından Bullets olarak yeniden adlandırıldı. 1963-64’te maç başına ortalama 20,8 sayı attı. Baltimore’da geçirdiği bir sezonun ardından Detroit’e takas edildi ve maç başına 18,2 sayı ortalaması yakaladı. İki yıllık askerlik hizmetinin ardından 1967’de Pistons’a döndü.
Bir Ordu basketbol takımında oynadıktan sonra, 1971’de Detroit Free Press’e şunları söyledi: “Profesyonelleri profesyonellerle oldukça hızlı bir şekilde tanıştırabileceğimi düşündüm.”
Ancak şunu ekledi: “Bu böyle gitmedi.”
Diz sakatlığı oyun süresini ve üretkenliğini azalttı. Beşi Pistons’ta ve sonuncusu Portland Trail Blazers’la olmak üzere son altı sezonunda hiçbir zaman maç başına 13,1 sayıdan fazla ortalama tutturamadı.
1973 yılında basketbol kariyeri sona erdiğinde bir sonraki kariyerini planlıyordu. Ordudaki bir arkadaşı, basketboldan sonra diş hekimliği kariyerine ilgisini çekmişti ve NBA sezonları arasındaki yaz aylarında Tennessee Üniversitesi Diş Hekimliği Fakültesi’nde okumaya başladı.
1974 yılında mezun oldu ve 1977’de Oregon Üniversitesi Sağlık Bilimleri Merkezi’nden (şu anda Oregon Sağlık ve Bilim Üniversitesi) ortodonti alanında sertifika aldı.
Az gelişmiş bir çenenin büyümesine yardımcı olan bir cihazın versiyonu da dahil olmak üzere birçok patente sahipti. Ortodonti dersleri veriyordu ve Oswego Gölü’nde Bill Dischinger’in 24 yıl önce katıldığı ve bugün yürüttüğü bir muayenehanesi vardı.
Oğlunun yanı sıra, 1962’de evlendiği eşi Mary (Dunn) Dischinger hayatta kaldı; kızı Kelly Loomis; kız kardeşleri Nancy Rudolph ve Tommy Groth; ve dokuz torun. Diğer oğlu Terry ise 2010 yılında öldü.
Kolej basketbol kariyerinin Mart 1962’de Michigan Üniversitesi’ne karşı oynadığı son maçtan önce Dischinger, Ohio State ile oynayan Indiana Üniversitesi’nden Jimmy Rayl ile Big Ten liderliğinde berabere kaldı.
Maçtan önce, Ohio State’li iki oyuncudan – Olimpiyatlar sırasında arkadaş olan Jerry Lucas ve John Havlicek – “bana endişelenmememi söyleyen bir telgraf aldı – eğer “Puan alırsam, puan alırdım” demek istiyorsam, Rayl dışında” dedi 1980’de The Journal & Courier of Lafayette’e.
Kendisi ve takım arkadaşlarının yaptığı her şey işe yarıyor gibi görünüyordu.
Dissinger 30 puanla şampiyonluğu kazandı. Rayl 25 sayı attı.
Oğlu Bill Dissinger, hafıza bakım merkezindeki ölüm nedeninin Alzheimer hastalığının komplikasyonları olduğunu söyledi.
Dischinger (DISH-ing-er olarak telaffuz edilir) West Lafayette, Indiana’daki Purdue’de tartışmasız bir yıldızdı. 1,80 boyunda, 190 kiloluk pivot, Big Ten’in üst üste üç sezonda gol atmasına liderlik etti; All-American’ın birinci takımı için iki kez fikir birliğine varıldı; ve bir maçta dokuz kez en az 40 sayı attı, bu hala bir Purdue rekoru.
İkinci sezonunda 26,3 sayı ortalamasını yakalayan Dischinger, aralarında Oscar Robertson, Jerry West, Jerry Lucas ve Walt Bellamy’nin de bulunduğu, Naismith Memorial Basketball Hall of Fame’in gelecekteki üyelerinin de yer aldığı Olimpiyat takımına seçildi. ABD, Brezilya’ya karşı oynanan final de dahil olmak üzere sekiz maçın tamamını kazanarak altın madalyayı kazandı. Disschinger maç başına 11,8 sayı ortalamasıyla takımın en iyi dördüncü oyuncusu oldu.
Ertesi yılın başlarında, Dischinger hâlâ üçüncü sınıftayken Sports Illustrated’daki bir profil, onu Big Ten yıldızı yapan ustaca taklitleri, hızlı ilk adımlarını ve düzgün şutlarını anlattı ve Robertson’ı bir antrenman seansı sırasında gördüğü anı hatırladı. Olympia stadyumu kızdırdı.
Profile göre, Dischinger’ın idolleştirdiği Robertson, “Dischinger’ı korumaya çalıştığı sinir bozucu Olimpiyat çıkmazına, ‘Dostum, devam et ve bir gol at’ diye bağırarak son verdi. ‘Kimin umrunda!’ Terry bunu onuncu kez taklit ettiğinde.”
Dischinger daha sonra Ulusal Basketbol Birliği’nde oynadı ve “Yılın Çaylağı” ve “All-Star” seçildi. 2019 yılında National Collegiate Basketbol Onur Listesi’ne alındı.
Terry Gilbert Dischinger, 21 Kasım 1940’ta Anderson, Indiana’da doğdu. Babası Donas, lise öğretmeni ve futbol koçuydu. Annesi Clara (Wood) Dischinger beden eğitimi öğretmeniydi.
Dischinger, 1962 NBA Draftının ilk turunda Chicago Zephyrs tarafından seçildi ve sanki hâlâ Purdue’deymiş gibi onlarla birlikte çarpıştı. Forvet pozisyonuna geçen oyuncu, 1962-63 sezonunda yarı zamanlı sözleşmesinde sadece 57 maç oynamasına rağmen maç başına 25,5 sayı atarak kimya mühendisliği alanında lisans eğitimini tamamlamasına olanak tanıdı.
Tam bir sezon oynamamasına rağmen, Detroit Pistons’tan Dave DeBusschere ve Boston Celtics’ten John Havlicek gibi gelecekteki Hall of Famer’ların önünde Yılın Çaylağı seçildi.
Dischinger ilk üç sezonunda All-Star takımlarında forma giydi.
New York Knicks’in eski forveti ve sık sık Dischinger’a karşı oynayan ABD senatörü Bill Bradley bir telefon görüşmesinde “Harika şutları olan çok akıllı bir oyuncuydu” dedi. “Hem 1960 Olimpiyatlarını hem de NBA’deki zamanını hatırlıyorum.”
Dischinger, Baltimore’a taşındıklarında Zephyrs’da kaldı ve çaylak yılının ardından Bullets olarak yeniden adlandırıldı. 1963-64’te maç başına ortalama 20,8 sayı attı. Baltimore’da geçirdiği bir sezonun ardından Detroit’e takas edildi ve maç başına 18,2 sayı ortalaması yakaladı. İki yıllık askerlik hizmetinin ardından 1967’de Pistons’a döndü.
Bir Ordu basketbol takımında oynadıktan sonra, 1971’de Detroit Free Press’e şunları söyledi: “Profesyonelleri profesyonellerle oldukça hızlı bir şekilde tanıştırabileceğimi düşündüm.”
Ancak şunu ekledi: “Bu böyle gitmedi.”
Diz sakatlığı oyun süresini ve üretkenliğini azalttı. Beşi Pistons’ta ve sonuncusu Portland Trail Blazers’la olmak üzere son altı sezonunda hiçbir zaman maç başına 13,1 sayıdan fazla ortalama tutturamadı.
1973 yılında basketbol kariyeri sona erdiğinde bir sonraki kariyerini planlıyordu. Ordudaki bir arkadaşı, basketboldan sonra diş hekimliği kariyerine ilgisini çekmişti ve NBA sezonları arasındaki yaz aylarında Tennessee Üniversitesi Diş Hekimliği Fakültesi’nde okumaya başladı.
1974 yılında mezun oldu ve 1977’de Oregon Üniversitesi Sağlık Bilimleri Merkezi’nden (şu anda Oregon Sağlık ve Bilim Üniversitesi) ortodonti alanında sertifika aldı.
Az gelişmiş bir çenenin büyümesine yardımcı olan bir cihazın versiyonu da dahil olmak üzere birçok patente sahipti. Ortodonti dersleri veriyordu ve Oswego Gölü’nde Bill Dischinger’in 24 yıl önce katıldığı ve bugün yürüttüğü bir muayenehanesi vardı.
Oğlunun yanı sıra, 1962’de evlendiği eşi Mary (Dunn) Dischinger hayatta kaldı; kızı Kelly Loomis; kız kardeşleri Nancy Rudolph ve Tommy Groth; ve dokuz torun. Diğer oğlu Terry ise 2010 yılında öldü.
Kolej basketbol kariyerinin Mart 1962’de Michigan Üniversitesi’ne karşı oynadığı son maçtan önce Dischinger, Ohio State ile oynayan Indiana Üniversitesi’nden Jimmy Rayl ile Big Ten liderliğinde berabere kaldı.
Maçtan önce, Ohio State’li iki oyuncudan – Olimpiyatlar sırasında arkadaş olan Jerry Lucas ve John Havlicek – “bana endişelenmememi söyleyen bir telgraf aldı – eğer “Puan alırsam, puan alırdım” demek istiyorsam, Rayl dışında” dedi 1980’de The Journal & Courier of Lafayette’e.
Kendisi ve takım arkadaşlarının yaptığı her şey işe yarıyor gibi görünüyordu.
Dissinger 30 puanla şampiyonluğu kazandı. Rayl 25 sayı attı.