Avcılar
Member
Sam'de Bay Pitino'nun telefon numarası yoktu ama atletik departmana Bay Pitino'nun Westchester County banliyölerinin üst kesimlerinde, New York Mount Kisco'daki evinin adresini vermişti. İkimizin de aracı yoktu, bu yüzden Bill, Times'ın muhabirler için yan taraftaki otoparkta tuttuğu arabalardan birini kullanmamıza izin veren bir ulaşım izni çıkardı.
Ayrılmadan önce Bill bize Bay Pitino'dan fiyat teklifi almamızı söyledi. Evde olmasa bile okuyucu Times'ın onunla iletişime geçmeye çalıştığını bilecekti.
Ama ben bir şey söylemeye fırsat bulamadan Bay Pitino, ikimiz de, 20'li yaşlarımızın başındayken, FBI tarzı bir şekilde yüzümüze tuttuğumuz Times kimliklerimizi kaptı. Okurlarımızın gerçekten New York'tan ayrılıp ayrılmayacağını bilmek istediklerini ona söyleyerek gerilimi azaltmak için elimizden geleni yaptık. Ama öfkesinin arttığını görebiliyorduk. Bir kağıda isimlerimizi yazmaya başladı ve “Seni buraya kim gönderdi?” diye sordu. Eşimin ve çocuklarımın içeride uyuduğunu biliyor muydunuz?”
“Üzgünüm Rick ama numaranı bulamadık” dedim.
Daha sonra bize gitmemizi söyledi.
Sonraki 27 yıl boyunca Times'ın spor departmanında kaldım ve başka bir kabus yaşamadan geçirdiğim zamanın tadını çıkardım. Bunun yerine, habercilik görevlerim çoğu çocukluk hayalimle çatışıyordu. Joe Frazier ile tanıştım ve bir keresinde Yankee ve Shea Stadyumları üzerinde keşif balonu pilotluğu yapmıştım. Wayne Gretzky ve Hank Aaron ile röportaj yaptım. Joe Namath'la New York Jets'in en görkemli anını – Super Bowl III'ü kazanma anını – yeniden yaşadım.
Bay Pitino etrafta dolaştı. Kentucky'deki sekiz yıllık görev süresi boyunca ulusal bir şampiyonluk kazandı ve NBA'de Boston Celtics ile dört sezondan kısa bir süre kaldıktan sonra, bu kez Louisville Üniversitesi'nde ilk aşkına geri döndü. 2013'te ikinci ulusal şampiyonluğunu kazandı (üniversite daha sonra işe alım skandalı sonrasında bunu kaybetmek zorunda kaldı) ve kısa süre sonra ben de “Yeminler” köşesini yazmak için Society News'e taşındım.
Ayrılmadan önce Bill bize Bay Pitino'dan fiyat teklifi almamızı söyledi. Evde olmasa bile okuyucu Times'ın onunla iletişime geçmeye çalıştığını bilecekti.
Ama ben bir şey söylemeye fırsat bulamadan Bay Pitino, ikimiz de, 20'li yaşlarımızın başındayken, FBI tarzı bir şekilde yüzümüze tuttuğumuz Times kimliklerimizi kaptı. Okurlarımızın gerçekten New York'tan ayrılıp ayrılmayacağını bilmek istediklerini ona söyleyerek gerilimi azaltmak için elimizden geleni yaptık. Ama öfkesinin arttığını görebiliyorduk. Bir kağıda isimlerimizi yazmaya başladı ve “Seni buraya kim gönderdi?” diye sordu. Eşimin ve çocuklarımın içeride uyuduğunu biliyor muydunuz?”
“Üzgünüm Rick ama numaranı bulamadık” dedim.
Daha sonra bize gitmemizi söyledi.
Sonraki 27 yıl boyunca Times'ın spor departmanında kaldım ve başka bir kabus yaşamadan geçirdiğim zamanın tadını çıkardım. Bunun yerine, habercilik görevlerim çoğu çocukluk hayalimle çatışıyordu. Joe Frazier ile tanıştım ve bir keresinde Yankee ve Shea Stadyumları üzerinde keşif balonu pilotluğu yapmıştım. Wayne Gretzky ve Hank Aaron ile röportaj yaptım. Joe Namath'la New York Jets'in en görkemli anını – Super Bowl III'ü kazanma anını – yeniden yaşadım.
Bay Pitino etrafta dolaştı. Kentucky'deki sekiz yıllık görev süresi boyunca ulusal bir şampiyonluk kazandı ve NBA'de Boston Celtics ile dört sezondan kısa bir süre kaldıktan sonra, bu kez Louisville Üniversitesi'nde ilk aşkına geri döndü. 2013'te ikinci ulusal şampiyonluğunu kazandı (üniversite daha sonra işe alım skandalı sonrasında bunu kaybetmek zorunda kaldı) ve kısa süre sonra ben de “Yeminler” köşesini yazmak için Society News'e taşındım.