Sabah’tan Mevlüt Tezel’in yazısına nazaran daima market fiyatlarını tartışıyoruz lakin kafe ve restoranlardaki çılgın artırımları konuşan yok. bayağı yerlerde bile meşrubat 15 liradan, kahveler 20 liradan başlıyor!
Soğan zarı inceliğinde sucuk ve kaşarın olduğu gariban tost bile 20 lira! Ulusal içeceğimiz çay 8-10 lira.
Döner, pide, pizza, hamburger 40 liradan başlıyor! Tamam, her şeyin fiyatı arttı, başta pandemi kapanmalarının açısını çıkarıyordunuz! Lakin bu kadar olmaz ki! Dört bardak çayla bir kilo çayın parası çıkarılmaz ki!
Çılgın artırım yapmak da yetmemiş, Nişantaşı’nda bir kafe masada oturma mühletini 30 dakikayla sınırlamış!
Sabah Pazar ekinin gündeme getirdiği, Karl Marx’a ‘Das Kapital’i bir daha yazdıracak bu çılgın uygulamayla ilgili, siyasetçi Ufuk Uras da Twitter’dan “bu biçimde bir çiğlik lakin Nişantaşı’nda olur” diye paylaşım yaparak duruma reaksiyon gösterdi.
Notta “Masa işgal mühleti 30 dakika ile sonludur. Taban tüketim 30 TL’dir. Anlayışınız için teşekkür ederiz” yazıyor.
Uras’ın arkadaşı garsona “Kronometreyi başa mı alacaksınız, bu ne rezalet” demiş. Çalışanlar da mahcup tabii!
Pekala, bu hesapla 60 lira yer içersek bir saat mi oturacağız?
Bu notu görür görmez olağanda o masaya oturmamak lazım! En kıymetli çayı, kahveyi sat ancak bu biçimde saygısızca not koyma!
Aslında bu stil açgözlü yerlerde genelde garson 20 dakikada bir gelip “Bir isteğiniz var mı?” diye taciz eder. Etmezse işvereni onu kovar. Ancak bu 30 dakika notu, saygısızlığın resmiyeti olmuş!
Yer sahibi resmen “İki çay içiyorsan, yarım saat otur s… git” demiş!
MESKENİNDE ÜZERE HİSSET…
“Nişantaşı’nda yerlerin kirası yüksek. Birtakım müşteriler iki kahve alıp masaları saatlerce işgal ediyor” diyenleriniz olabilir! Pekala, bu biçimde hiç bir şey içmeden oturma ve ücretsiz internet hizmeti sunan yabancı kahve zincirleri nasıl kar ediyor?
Zira müşteriye yalnızca kahve değil, tüketici dostu hoş bir konsept satıyorlar!
Öğrenciler bu kafelerde kimi vakit bir kahveyle günü bitiriyor.
Avrupa’da da konsept tıpkı. Birinci siparişten daha sonra kafede istediğin kadar otur, garsonu çağırmadığın sürece kimse 15-20 dakikada bir gelip “Bir şey ister misiniz?” diye taciz etmez!
Kafe işletmek müşteriye konutundaki üzere rahat ortamı sunmak demektir!
O rahatlığı sağlarsan not koymana, daima sipariş almana gerek kalmaz. Müşteri aidiyet hissiyle canı istediğini keyifle yer içer!
Yatırım tavsiyesi içermez.
Soğan zarı inceliğinde sucuk ve kaşarın olduğu gariban tost bile 20 lira! Ulusal içeceğimiz çay 8-10 lira.
Döner, pide, pizza, hamburger 40 liradan başlıyor! Tamam, her şeyin fiyatı arttı, başta pandemi kapanmalarının açısını çıkarıyordunuz! Lakin bu kadar olmaz ki! Dört bardak çayla bir kilo çayın parası çıkarılmaz ki!
Çılgın artırım yapmak da yetmemiş, Nişantaşı’nda bir kafe masada oturma mühletini 30 dakikayla sınırlamış!
Sabah Pazar ekinin gündeme getirdiği, Karl Marx’a ‘Das Kapital’i bir daha yazdıracak bu çılgın uygulamayla ilgili, siyasetçi Ufuk Uras da Twitter’dan “bu biçimde bir çiğlik lakin Nişantaşı’nda olur” diye paylaşım yaparak duruma reaksiyon gösterdi.
Notta “Masa işgal mühleti 30 dakika ile sonludur. Taban tüketim 30 TL’dir. Anlayışınız için teşekkür ederiz” yazıyor.
Uras’ın arkadaşı garsona “Kronometreyi başa mı alacaksınız, bu ne rezalet” demiş. Çalışanlar da mahcup tabii!
Pekala, bu hesapla 60 lira yer içersek bir saat mi oturacağız?
Bu notu görür görmez olağanda o masaya oturmamak lazım! En kıymetli çayı, kahveyi sat ancak bu biçimde saygısızca not koyma!
Aslında bu stil açgözlü yerlerde genelde garson 20 dakikada bir gelip “Bir isteğiniz var mı?” diye taciz eder. Etmezse işvereni onu kovar. Ancak bu 30 dakika notu, saygısızlığın resmiyeti olmuş!
Yer sahibi resmen “İki çay içiyorsan, yarım saat otur s… git” demiş!
MESKENİNDE ÜZERE HİSSET…
“Nişantaşı’nda yerlerin kirası yüksek. Birtakım müşteriler iki kahve alıp masaları saatlerce işgal ediyor” diyenleriniz olabilir! Pekala, bu biçimde hiç bir şey içmeden oturma ve ücretsiz internet hizmeti sunan yabancı kahve zincirleri nasıl kar ediyor?
Zira müşteriye yalnızca kahve değil, tüketici dostu hoş bir konsept satıyorlar!
Öğrenciler bu kafelerde kimi vakit bir kahveyle günü bitiriyor.
Avrupa’da da konsept tıpkı. Birinci siparişten daha sonra kafede istediğin kadar otur, garsonu çağırmadığın sürece kimse 15-20 dakikada bir gelip “Bir şey ister misiniz?” diye taciz etmez!
Kafe işletmek müşteriye konutundaki üzere rahat ortamı sunmak demektir!
O rahatlığı sağlarsan not koymana, daima sipariş almana gerek kalmaz. Müşteri aidiyet hissiyle canı istediğini keyifle yer içer!
Yatırım tavsiyesi içermez.