Mors tua, vita me – Pop siyaset – Blog

Derya

New member
Nasıra’da darbe ile göreve gelen gaspçının söylemi araçsal, mağdur edici ve biraz da gülünç. Başbakanı ve hükümeti eleştiren herkesin arkasına saklanacağı baykuş ve çakal retoriği paracula, biraz daha az sorumlu ve ince bir totaliter.

Demokrat Parti’de, kendi referans mazeretlerinden yararlanan, çatışan iki sembolik aygıtla karşı karşıyayız. Dem azınlık için bu mazeret aslında öncelikleri arasında parti birliği yok gibi görünen Renzi olarak adlandırılıyor. Başbakan ve yönetim ekibi için mazeret, berraklık ve gerçekçilik açısından aynı derecede etkili bir şekilde parlamayan sol Pd olarak adlandırılıyor.

Açıkça söylemek daha iyi: işler bu hale geldiğinde çıkış yolu yoktur. Karşılıklı saldırganlık için çok fazla değil, bazen açık ve bazen ince bir şekilde gizlenmiş. Ama tam da karşılıklı mazeret oyununun ters etkisi yüzünden. Çünkü “düşman” tarafını kendi gerekçelerine sunduğunda -ki her ikisinde de vardır- soyut bir iktidar mantığı, bu nedenlerin giderek geri dönüşü olmayan aşırı uçlara götürülmesini talep eder.

Verdini veya diğer araçların kullanım için kullanılmasından çok daha fazlası, Demokrat Parti’yi öldüren budur. Savaşın, başkalarının yanlışlarının bir nebze narsistik güvencesiyle nihayet saflaştırılan bir diyalog sayesinde değil, hasmın ortadan kaldırılmasıyla sona erebileceğine dair dile getirilmeyen fikir.

Izgaracılık bile bu totaliter mantığı yumuşatmaya başladı. Belki de Demokrat Parti onu çeşitli ruhlarında yaşatmaya özen göstereceği için.

Kategorilenmemiş | 37 Yorum »
 
Üst