Alican Özcan
İrtibat ayrıntıları
İstanbul’un dondurucu soğuğuna karşın Fenerbahçe stadını ısıtan 40 bin kişi, Kadıköy’de uzun vakittir hasret kalınan atmosferin başrolüydü. Fakat birinci yarıdaki oyun, bu ortamın karşılığını veremedi. Merkezde kalabalık durarak pas yollarını kapatan Konyaspor, Fenerbahçe’yi kanatlardan oynamaya mahkum etti. Mesut’un sağ kanatta etkisiz kalması ve tehlikeli bölgede topla hiç buluşamaması, Fenerbahçe’nin yalnızca sol kanattan atak geliştirmesine yol açtı. Tek kanatla uçmaya çalışan Kanarya, birinci yarıda topal bir imaj verdi.
Konya’nın taçtan attığı golde, Altay Bayındır’ın uğraşlarına karşın savunmacılar geriye sarkan Konyasporlu oyuncuyu fark etmedi. İkinci yarıda Mesut Özil’in oyundan çıkmasıyla Pelkas sol kanada, Rossi sağ kanada geçti. Birinci yarıdaki topal imaj, bu atakla yerini her iki kanattan da hamle geliştiren ve Konyaspor’u kendi yarı alanına hapseden bir Fenerbahçe’ye bıraktı. Birinci yarıda silik bir imaj veren İrfan Can, topla daha rahat hareket etme imkanı bulunca kadronun da temposu arttı.
Fenerbahçe, Konyaspor’u ikinci yarıda adeta sürklase etti. Sağlı sollu ataklar, İrfan Can’ın kazandırdığı frikikle gole dönüştü. birliktelik golünden daha sonra hareketlenen tribünler, gücü düşmek üzere olan ve ‘en azından yenilmeyelim’ psikolojisine giren kadroya itici güç oldu. Maç boyunca orta sahanın tek hakimi olan Crespo, birinci yarıda merkezi sıkı tutan Konyasporlu oyuncuları felç eden asistiyle kilidi açtı. Pelkas’ın birinci denetimi ve bitiriciliği, ondan görmeye hasret kaldığımız düzeydeydi.
Maçın yıldızları emsalsiz Kim Min Jae ve Migue Crespo oldu. Fakat bu 3 puan, tribünleri dolduran ve galibiyetten öteki bir sonuç istemediğini alandaki futbolculara hissettiren 40 bin şahsa muharrir. ‘Bir taraftar kadroya maç kazandırır’ tezahüratının hayata geçtiği bir gece yaşattılar.
Gecenin kaybedenleri ise, Konyaspor ve Mesut Özil. Mesut oyundan çıktıktan daha sonra, hem İrfan Can’ın birebir vakitte grubun ivmesinin 180 derece değişmiş olması tesadüfle açıklanamayacak bir gerçek. Grubun vites artırıp hızlanması gereken anlarda, yalnızca el freni oldu. Mesut’suz Fenerbahçe daha mesut! Bu haliyle ekipte olması epey zor…
Alican Özcan
İrtibat ayrıntıları
İstanbul’un dondurucu soğuğuna karşın Fenerbahçe stadını ısıtan 40 bin kişi, Kadıköy’de uzun vakittir hasret kalınan atmosferin başrolüydü. Fakat birinci yarıdaki oyun, bu ortamın karşılığını veremedi. Merkezde kalabalık durarak pas yollarını kapatan Konyaspor, Fenerbahçe’yi kanatlardan oynamaya mahkum etti. Mesut’un sağ kanatta etkisiz kalması ve tehlikeli bölgede topla hiç buluşamaması, Fenerbahçe’nin yalnızca sol kanattan atak geliştirmesine yol açtı. Tek kanatla uçmaya çalışan Kanarya, birinci yarıda topal bir imaj verdi.
Konya’nın taçtan attığı golde, Altay Bayındır’ın uğraşlarına karşın savunmacılar geriye sarkan Konyasporlu oyuncuyu fark etmedi. İkinci yarıda Mesut Özil’in oyundan çıkmasıyla Pelkas sol kanada, Rossi sağ kanada geçti. Birinci yarıdaki topal imaj, bu atakla yerini her iki kanattan da hamle geliştiren ve Konyaspor’u kendi yarı alanına hapseden bir Fenerbahçe’ye bıraktı. Birinci yarıda silik bir imaj veren İrfan Can, topla daha rahat hareket etme imkanı bulunca kadronun da temposu arttı.
Fenerbahçe, Konyaspor’u ikinci yarıda adeta sürklase etti. Sağlı sollu ataklar, İrfan Can’ın kazandırdığı frikikle gole dönüştü. birliktelik golünden daha sonra hareketlenen tribünler, gücü düşmek üzere olan ve ‘en azından yenilmeyelim’ psikolojisine giren kadroya itici güç oldu. Maç boyunca orta sahanın tek hakimi olan Crespo, birinci yarıda merkezi sıkı tutan Konyasporlu oyuncuları felç eden asistiyle kilidi açtı. Pelkas’ın birinci denetimi ve bitiriciliği, ondan görmeye hasret kaldığımız düzeydeydi.
Maçın yıldızları emsalsiz Kim Min Jae ve Migue Crespo oldu. Fakat bu 3 puan, tribünleri dolduran ve galibiyetten öteki bir sonuç istemediğini alandaki futbolculara hissettiren 40 bin şahsa muharrir. ‘Bir taraftar kadroya maç kazandırır’ tezahüratının hayata geçtiği bir gece yaşattılar.
Gecenin kaybedenleri ise, Konyaspor ve Mesut Özil. Mesut oyundan çıktıktan daha sonra, hem İrfan Can’ın birebir vakitte grubun ivmesinin 180 derece değişmiş olması tesadüfle açıklanamayacak bir gerçek. Grubun vites artırıp hızlanması gereken anlarda, yalnızca el freni oldu. Mesut’suz Fenerbahçe daha mesut! Bu haliyle ekipte olması epey zor…
Alican Özcan