Avcılar
Member
Heyecan verici bir geri dönüşten veya zorlu bir galibiyet serisinden değil, bir mücadeleden doğan bir basketbol rekabetiydi. Ve sonra daha da kötüleşti – başka bir kavgadan sonra.
Bu NBA play-off’larında iki yenilgi gerekti – beşinci sırada yer alan Knicks, dördüncü sırada yer alan Cleveland Cavaliers’ı ve sekizinci sırada yer alan Miami Heat, üst sıralarda yer alan Milwaukee Bucks’ı yenerek buraya geldi. Ancak 1990’ların sonlarında yanan Knicks-Heat rekabeti, Pazar öğleden sonra başlayan Doğu Konferansı yarı final serisinde beklenmedik bir şekilde yenilendi.
Takımların personeli çeyrek asır önce olduğundan farklı ama taraftarlarının çoğu öyle değil ve onların uzun hatıraları elbette Pat Riley, Charles Oakley, Patrick Ewing ve Tim Hardaway’in günlerine kadar uzanacak. Ve çok azının kafasında 1,8 metrelik bir koçun 1,8 metrelik bir oyuncunun bacağına tutunduğuna dair canlı görüntüler olmayacak.
1997: Her şeyi başlatan Fracas
Elementler oradaydı. Knicks’i üç sezon boyunca yöneten Riley, Heat’in koçu olmuştu ve bu hamle üzerinde kan vardı. Heat, Riley ile sözleşmesi devam ederken hile yaptıklarını keşfettikten sonra sonunda Knicks’e ilk tur seçimini göndermek zorunda kaldı.
Doğu Konferansı yarı finalleri işleri sakinleştirmedi. Knicks üç maç bire öndeydi, ancak Heat Miami’de galibiyet yolundaydı ve iki dakika kala işler ters gitti.
Her şey, Knicks’ten Charles Oakley’nin Heat’ten Alonzo Mourning’e çarpması ve oyundan atılmasıyla başladı. Bir sonraki maçta, Knicks’ten Charlie Ward çömeldi ve PJ Brown ile diz hizasında çarpıştı. Brown daha sonra 6 fitlik koğuşu aldı ve sınırların dışına fırlattı. Bu, çok sayıda kapma ve en az bir müstehcen hareketle yakın dövüşü başlattı. Riley, maç için giyinmemiş olan Knicks’ten Dontae’ Jones ile çığlık atan bir maça çıktı ve Jones, bazı Miami hayranlarıyla karşılıklı konuştu.
En önemli faktör, Knicks takımının çoğunun yedek kulübesinden ayrılmasıydı ve kargaşaya derinlemesine dahil olmasalar da, bu, mücadeleyi zaten sahada olanlarla sınırlamak için tasarlanmış kutsal bir NBA kuralını ihlal etti. Beş Knicks askıya alındı - Ward, Patrick Ewing, Allan Houston, John Starks ve Larry Johnson – ve sadece bir Heat oyuncusu, Brown. Sezon sonrası ciddi cezalar için bir rekordu.
Bu kadar çok Knicks cezalıyken, üç Knicks 6. Maçı ve iki Knicks 7. Maçı kaçırarak cezalar sendeledi. Sayıca üstün olan Knicks, her iki maçı da kaybetti ve 3-1’lik galibiyetleri ve seri ile kumar oynadı. Miami sonraki turda Chicago Bulls’a yenildi.
1998: “Hava soğuk. Bu soğuk.’
Herkes bir rövanş maçı istedi ve bunu ilk turda aldılar çünkü Knicks – Ewing bu sezon bileği kırıldığı için sadece 26 maç oynamıştı çünkü – yedinci sırayı aldı. “Beyler, Dirseklerinizi Keskinleştirin” Haber’ın dizinin ön izlemesinde manşet oldu.
Madison Square Garden’da 4. Maça bir saniye kala ve Knicks galibiyet serisini ikişer maçta eşitlemek üzereyken, Mourning ve Johnson pota altına girdi. Yumruklar atıldı ve her şey Knicks’in koçu Jeff Van Gundy’nin sahada durup Mourning’in bacağını tutmasıyla sona erdi.
Van Gundy, “Ben aptal değilim,” dedi. “Kimseye saldırmadım. Yumruk atılmaması için iki adamın arasına girmeye çalıştım.”
Johnson, “Bir adamın bana saldırmasına asla izin veren biri olmadım,” dedi, “özellikle de böyle punk olduğunda. 1.4 kaldı. Bu soğuk. Bu soğuk.” Her iki dövüşçü de beş maçlık serinin finali için askıya alındı.
Ancak bu kez Knicks, Miami’deki 5. Maçı, 98-81’i ve seriyi kazanarak bundan yararlanıyor gibiydi. Sonraki turda Pacers tarafından elendiler.
1999: Büyük Bir Cinayet
3. tur, normal sezonun sadece 50 maçın olduğu bir grev yılında gerçekleşti. Kısalan sezon bazı garip sonuçlar verdi ve Knicks, sekizinci seri başı olarak kıl payı farkla playofflara girdi. Bu onlara, konferansın en iyi rekoru için berabere kalan Heat’e karşı bir ilk tur maçı daha verdi.
Takımlar galibiyet alışverişinde bulundular ve Miami’de çok önemli bir 5. Maç kurdular. Bir kere serinin en unutulmaz anı yumruklardan çok basketboldu.
Knicks, 1 geride, 4.5 saniye kala topu oyuna soktu. Allan Houston serbest atış çizgisinden bir şutla çıktı. Çemberin önünden sekti, arka duvardan sekti ve içeri girdi.
Houston, “İki saniye değil, iki dakika asılı kalmış gibiydi,” dedi. “Bu benim için tüm zamanların en iyi şutu.”
Eğer bu desteği almamış olsaydık, şimdi tamamen farklı bir şeyden bahsediyor olurduk” diye ekledi.
Knicks, bu sezon da dahil olmak üzere o zamandan beri birkaç kez Heat tarafından eşitlenen bir başarı olan 1 numarayı mağlup eden ikinci sekizinci seribaşı oldu. Fırtınalı bir sezonda San Antonio Spurs’a yenilerek Finallere ulaştılar.
2000: Farklı Bir Bıyık
Dört yılda dördüncü kez bir Knicks Heat serisi yaşandı ve dördüncü kez mesafe kat edildi. Basketbol keyfi açısından, bu konferans yarı finali tartışmasız dört karşılaşmanın bir numarasıydı. Takımlar sırayla 4, 6, 1 (uzatmada), 8, 6 ve 2 sayı farklarıyla belirlenen ilk altı maçı kazandı.
7. maç Miami’de oynandı ve zorlu bir mücadele yaşandı. 12 saniye kala Heat topu 1 geri getirdi. Ancak Ewing ve Johnson, Mourning’in topu almasını engelledi ve Jamal Mashburn şut atmayı reddetti. Bu, Heat oyununun potansiyel galibini beklenmedik bir nişancıya bıraktı: Zıplamasını kaçıran Clarence Weatherspoon.
Latrell Sprewell, Knicks adına ribauntu kaydetti ancak iki saniye kala saha dışında kaldı. Ancak hakem Dick Bavetta çağrıyı reddetti ve Knicks maçı ve seriyi Heat karşısında üst üste üçüncü kez kazandı.
Angry Heat taraftarları sahaya çöp attı. Hardaway, “Bu yüzden ona Knick Bavetta diyorlar,” dedi. “Bu doğru değil.”
Knicks, konferans finallerinde Indiana Pacers’a yenildi.
Son iki on yıl
Knicks-Heat gibi rekabetler sonsuza kadar sürmez, en azından bu şiddetli yoğunlukta.
Arka arkaya dört playoff karşılaşmasının ardından, geçtiğimiz yıllarda yalnızca bir kez, 2012’de karşılaşabildiler. Dizi eskisi gibi değildi ve başrollerini LeBron James, Dwyane Wade ve Chris Bosh’un oynadığı The Heat beşte kazandı.
Ama şimdi rekabet geri döndü. 8. sıradaki Heat, Bucks’ı beş maçta şok etti ve Giannis Antetokounmpo 1. ve 2. Oyunları kaçırdığında yardımcı oldu. Seri, dördüncü çeyrekte 16 sayılık bir ralli ve 5. maçta Jimmy Butler’ın 42 sayı attığı bir uzatma galibiyetiyle sona erdi.
Knicks ayrıca Cavs’i beşte yendi ve on yıl sonra playoff serisindeki ilk galibiyetini aldı. Savunmaları Cleveland’ı maç başına 94.2 sayı ile tuttu ve Jalen Brunson 24 sayı ortalamasıyla oynuyordu.
Diziye Oakley veya Mourning değil, Butler, Brunson ve takım arkadaşları karar verecek. Ve belki temiz oynanacak ve mükemmel temeller için bir vitrin olacak.
Ancak Knicks koçu Tom Thibodeau’nun Bam Adebayo’nun bacaklarından sarktığını görmek için gizlice tezahürat yapan bazı hayranları affedin.
Bu NBA play-off’larında iki yenilgi gerekti – beşinci sırada yer alan Knicks, dördüncü sırada yer alan Cleveland Cavaliers’ı ve sekizinci sırada yer alan Miami Heat, üst sıralarda yer alan Milwaukee Bucks’ı yenerek buraya geldi. Ancak 1990’ların sonlarında yanan Knicks-Heat rekabeti, Pazar öğleden sonra başlayan Doğu Konferansı yarı final serisinde beklenmedik bir şekilde yenilendi.
Takımların personeli çeyrek asır önce olduğundan farklı ama taraftarlarının çoğu öyle değil ve onların uzun hatıraları elbette Pat Riley, Charles Oakley, Patrick Ewing ve Tim Hardaway’in günlerine kadar uzanacak. Ve çok azının kafasında 1,8 metrelik bir koçun 1,8 metrelik bir oyuncunun bacağına tutunduğuna dair canlı görüntüler olmayacak.
1997: Her şeyi başlatan Fracas
Elementler oradaydı. Knicks’i üç sezon boyunca yöneten Riley, Heat’in koçu olmuştu ve bu hamle üzerinde kan vardı. Heat, Riley ile sözleşmesi devam ederken hile yaptıklarını keşfettikten sonra sonunda Knicks’e ilk tur seçimini göndermek zorunda kaldı.
Doğu Konferansı yarı finalleri işleri sakinleştirmedi. Knicks üç maç bire öndeydi, ancak Heat Miami’de galibiyet yolundaydı ve iki dakika kala işler ters gitti.
Her şey, Knicks’ten Charles Oakley’nin Heat’ten Alonzo Mourning’e çarpması ve oyundan atılmasıyla başladı. Bir sonraki maçta, Knicks’ten Charlie Ward çömeldi ve PJ Brown ile diz hizasında çarpıştı. Brown daha sonra 6 fitlik koğuşu aldı ve sınırların dışına fırlattı. Bu, çok sayıda kapma ve en az bir müstehcen hareketle yakın dövüşü başlattı. Riley, maç için giyinmemiş olan Knicks’ten Dontae’ Jones ile çığlık atan bir maça çıktı ve Jones, bazı Miami hayranlarıyla karşılıklı konuştu.
En önemli faktör, Knicks takımının çoğunun yedek kulübesinden ayrılmasıydı ve kargaşaya derinlemesine dahil olmasalar da, bu, mücadeleyi zaten sahada olanlarla sınırlamak için tasarlanmış kutsal bir NBA kuralını ihlal etti. Beş Knicks askıya alındı - Ward, Patrick Ewing, Allan Houston, John Starks ve Larry Johnson – ve sadece bir Heat oyuncusu, Brown. Sezon sonrası ciddi cezalar için bir rekordu.
Bu kadar çok Knicks cezalıyken, üç Knicks 6. Maçı ve iki Knicks 7. Maçı kaçırarak cezalar sendeledi. Sayıca üstün olan Knicks, her iki maçı da kaybetti ve 3-1’lik galibiyetleri ve seri ile kumar oynadı. Miami sonraki turda Chicago Bulls’a yenildi.
1998: “Hava soğuk. Bu soğuk.’
Herkes bir rövanş maçı istedi ve bunu ilk turda aldılar çünkü Knicks – Ewing bu sezon bileği kırıldığı için sadece 26 maç oynamıştı çünkü – yedinci sırayı aldı. “Beyler, Dirseklerinizi Keskinleştirin” Haber’ın dizinin ön izlemesinde manşet oldu.
Madison Square Garden’da 4. Maça bir saniye kala ve Knicks galibiyet serisini ikişer maçta eşitlemek üzereyken, Mourning ve Johnson pota altına girdi. Yumruklar atıldı ve her şey Knicks’in koçu Jeff Van Gundy’nin sahada durup Mourning’in bacağını tutmasıyla sona erdi.
Van Gundy, “Ben aptal değilim,” dedi. “Kimseye saldırmadım. Yumruk atılmaması için iki adamın arasına girmeye çalıştım.”
Johnson, “Bir adamın bana saldırmasına asla izin veren biri olmadım,” dedi, “özellikle de böyle punk olduğunda. 1.4 kaldı. Bu soğuk. Bu soğuk.” Her iki dövüşçü de beş maçlık serinin finali için askıya alındı.
Ancak bu kez Knicks, Miami’deki 5. Maçı, 98-81’i ve seriyi kazanarak bundan yararlanıyor gibiydi. Sonraki turda Pacers tarafından elendiler.
1999: Büyük Bir Cinayet
3. tur, normal sezonun sadece 50 maçın olduğu bir grev yılında gerçekleşti. Kısalan sezon bazı garip sonuçlar verdi ve Knicks, sekizinci seri başı olarak kıl payı farkla playofflara girdi. Bu onlara, konferansın en iyi rekoru için berabere kalan Heat’e karşı bir ilk tur maçı daha verdi.
Takımlar galibiyet alışverişinde bulundular ve Miami’de çok önemli bir 5. Maç kurdular. Bir kere serinin en unutulmaz anı yumruklardan çok basketboldu.
Knicks, 1 geride, 4.5 saniye kala topu oyuna soktu. Allan Houston serbest atış çizgisinden bir şutla çıktı. Çemberin önünden sekti, arka duvardan sekti ve içeri girdi.
Houston, “İki saniye değil, iki dakika asılı kalmış gibiydi,” dedi. “Bu benim için tüm zamanların en iyi şutu.”
Eğer bu desteği almamış olsaydık, şimdi tamamen farklı bir şeyden bahsediyor olurduk” diye ekledi.
Knicks, bu sezon da dahil olmak üzere o zamandan beri birkaç kez Heat tarafından eşitlenen bir başarı olan 1 numarayı mağlup eden ikinci sekizinci seribaşı oldu. Fırtınalı bir sezonda San Antonio Spurs’a yenilerek Finallere ulaştılar.
2000: Farklı Bir Bıyık
Dört yılda dördüncü kez bir Knicks Heat serisi yaşandı ve dördüncü kez mesafe kat edildi. Basketbol keyfi açısından, bu konferans yarı finali tartışmasız dört karşılaşmanın bir numarasıydı. Takımlar sırayla 4, 6, 1 (uzatmada), 8, 6 ve 2 sayı farklarıyla belirlenen ilk altı maçı kazandı.
7. maç Miami’de oynandı ve zorlu bir mücadele yaşandı. 12 saniye kala Heat topu 1 geri getirdi. Ancak Ewing ve Johnson, Mourning’in topu almasını engelledi ve Jamal Mashburn şut atmayı reddetti. Bu, Heat oyununun potansiyel galibini beklenmedik bir nişancıya bıraktı: Zıplamasını kaçıran Clarence Weatherspoon.
Latrell Sprewell, Knicks adına ribauntu kaydetti ancak iki saniye kala saha dışında kaldı. Ancak hakem Dick Bavetta çağrıyı reddetti ve Knicks maçı ve seriyi Heat karşısında üst üste üçüncü kez kazandı.
Angry Heat taraftarları sahaya çöp attı. Hardaway, “Bu yüzden ona Knick Bavetta diyorlar,” dedi. “Bu doğru değil.”
Knicks, konferans finallerinde Indiana Pacers’a yenildi.
Son iki on yıl
Knicks-Heat gibi rekabetler sonsuza kadar sürmez, en azından bu şiddetli yoğunlukta.
Arka arkaya dört playoff karşılaşmasının ardından, geçtiğimiz yıllarda yalnızca bir kez, 2012’de karşılaşabildiler. Dizi eskisi gibi değildi ve başrollerini LeBron James, Dwyane Wade ve Chris Bosh’un oynadığı The Heat beşte kazandı.
Ama şimdi rekabet geri döndü. 8. sıradaki Heat, Bucks’ı beş maçta şok etti ve Giannis Antetokounmpo 1. ve 2. Oyunları kaçırdığında yardımcı oldu. Seri, dördüncü çeyrekte 16 sayılık bir ralli ve 5. maçta Jimmy Butler’ın 42 sayı attığı bir uzatma galibiyetiyle sona erdi.
Knicks ayrıca Cavs’i beşte yendi ve on yıl sonra playoff serisindeki ilk galibiyetini aldı. Savunmaları Cleveland’ı maç başına 94.2 sayı ile tuttu ve Jalen Brunson 24 sayı ortalamasıyla oynuyordu.
Diziye Oakley veya Mourning değil, Butler, Brunson ve takım arkadaşları karar verecek. Ve belki temiz oynanacak ve mükemmel temeller için bir vitrin olacak.
Ancak Knicks koçu Tom Thibodeau’nun Bam Adebayo’nun bacaklarından sarktığını görmek için gizlice tezahürat yapan bazı hayranları affedin.