Avcılar
Member
Luke Epplin iki yıl önce bir telefon görüşmesine cevap verdi. Indiana numarasını bilmiyordu ama hattın diğer ucundaki ses açıkça belliydi.
“Luke,” dedi adam, “bu Koç Knight.”
Sesi zayıflamıştı ama eski basketbol koçu Bobby Knight’ın korkutucu sesi hâlâ oradaydı.
Epplin, artık Guardians olarak adlandırılan Cleveland beyzbol takımının büyük bir hayranı olduğunu öğrendikten sonra Knight’a “Takımımız” kitabının bir kopyasını göndermişti. Böylece Knight’ın adresini buldu, ona kitabın bir kopyasını gönderdi ve iletişim bilgilerini verdi.
Knight’ın Indiana Hoosiers’ının düşmanı olan Illinois Üniversitesi ile güçlü bağları olan bir evde büyüyen Epplin, Knight’ın adını duyunca şaşırdı. Aynı zamanda konuşmanın nereye varacağı konusunda da biraz endişeliydi: Knight zayıf görünüyordu ama basketbol sahasında sandalye fırlatan, pişmanlık duymayan, volkanik bir kişi olarak biliniyordu.
Bunun yerine Knight, Cleveland’ın 1947’de siyah oyuncuları bünyesine katan ilk Amerikan Ligi takımı olmasına yardımcı olan dört kişinin yolculuğunu ayrıntılarıyla anlatan kitap hakkında konuşmak istedi. Yakınlardaki Orville, Ohio’da büyüyen Knight, o sırada yaklaşık yedi yaşındaydı.
Ancak Epplin, Knight’ın kafasının karıştığını düşünüyordu.
Epplin, “Sis olduğu belliydi, bağlantı kuramadım” dedi. “Bu konuda ne düşüneceğimi bilmiyordum. Sadece biraz dikkati dağılmış ve kafası karışmış gibi göründüğünü düşündüm.”
Bir hafta sonra Epplin, Knight’ın Alzheimer hastalığına yakalandığını öğrendi. Knight’ın bir arkadaşı olan Bob Hammel, Epplin’i arayarak Knight’ın, basketbol koçluğu yaptığı yıllar da dahil olmak üzere neredeyse tüm hafızasını kaybettiğini söyledi. Ancak geriye tek bir hatıra kaldı: gençliğinde Cleveland beyzbol takımına ait olan.
Hammel kitabı Knight’a okumuştu, o da onun belirli oyuncular veya oyunlar hakkında konuşmasını engellemişti. Hammel, kitabın her ikisine de rahatlık getirdiğini söyledi.
Epplin, Knight bu hafta 83 yaşında ölene kadar hikayeyi iki yıl boyunca kendine sakladı; O X’te değişimi paylaştı.
Knight, harika bir antrenör olarak biliniyordu, ancak 1971’den 2000’e kadar Hoosiers’ı yöneterek üç ulusal şampiyonluk ve 11 Big Ten şampiyonluğu kazanarak spordaki en kutuplaştırıcı karakterlerden biriydi. Küfür etti, küfretti ve saldırı suçundan hüküm giydi. Onun abartılı yaklaşımı sonuçta onun çöküşü oldu. Antrenman sırasında bir oyuncuyu boğması ve başka bir öğrenciyle tartışması nedeniyle Indiana’dan kovuldu.
Epplin, birlikte büyüdüğü kişiliği ve çocukluk anılarına tutunan bir adamın kabuğunu nasıl dengeleyeceğiyle boğuşuyordu. Belki de “her iki fikri de bir arada tutabiliriz” diye düşündü.
Epplin, “Onun göz ardı etmememiz gereken karmaşık bir mirası vardı” dedi. “Hikâyem bunu silmek için hiçbir şey yapmıyor. Ama aynı zamanda bu insanlık anlarını da yaşadı ve etkileşime girdiği arkadaşları vardı.
Bu anların çoğu beyzbol şeklinde geldi.
Uzun zamandır arkadaşı olan, gazeteci ve Knight’ın otobiyografisinin ortak yazarı olan 87 yaşındaki Hammel, Knight’ın bir Cleveland hayranı olarak büyüdüğünü söyledi. Annesi, kulağına taşınabilir bir radyo götürerek evin içinde dolaşıp Jimmy Dudley’nin maç çağrılarını dinliyordu.
Sadece bir yıl önce Hammel, Knight’ın Cleveland’ın 1948’deki takımının tüm başlangıç kadrosunu isimlendirebileceğini söyledi; bu, serinin en son Dünya Serisini kazandığı zamandı. Hammel, Knight’ın 2001’den 2008’e kadar erkek basketbol takımını yönettiği Texas Tech’te antrenörlüğü bıraktığında hafızasını kaybetmeye başladığını söyledi.
Ancak beyzbol değişmez bir şeydi ve onun koçluk yaklaşımı – şiddetli yoğunluk ve akademik standartların sürdürülmesinin bir kombinasyonu – yankees’in uzun süredir sahibi olan George Steinbrenner dahil olmak üzere birçok kohortu tarafından beğenildi; Cincinnati Reds’in eski menajeri Sparky Anderson; ve Oakland Athletics, St. Louis Cardinals ve Chicago White Sox’u yöneten Tony La Russa.
1988’de La Russa, Knight’tan beklenmedik bir telefon aldı. A’ların koçluğunu yapan La Russa, oyuncularını cesaretlendirmek için Knight’tan bir alıntı yaptı. Knight, La Russa’nın kendisinden yanlış alıntı yaptığından endişeliydi, bu yüzden La Russa onu o yıl bahar eğitimine davet etti.
Knight, 2011 yılı boyunca her La Russa bahar antrenmanına katılmaya devam etti ve koçluk yaptığı takıma yeni bir bağlılık kazandı.
La Russa, La Russa oyuncularının Knight’ın ziyaretlerini sabırsızlıkla beklediklerini söyledi; Basketbol koçu, kendi arka koltuk koçluğu tarzıyla ilişkiler kurdu. La Russa, Knight’a A’nın bahar antrenman maçı için başlangıç dizilişini bile yazdırdı.
La Russa, Knight’ın hem basketbol hem de beyzbola olan sevgisinin mantıklı olduğunu söyledi.
La Russa, “Basketbolda ve beyzbolda gördüğü şeylerin çoğu, detaylara verilen önem ve uzman, elit icranın hafif üstünlüğüydü” dedi.
La Russa, arkadaşının “mükemmel olmadığını” itiraf etti.
“Sigortası kısa devre yapmış” dedi. “Ama en sık gördüğünüz şey eğlence, zeka ve saygıydı. Onun arkadaşı olduğun için şanslıydın.”
“Luke,” dedi adam, “bu Koç Knight.”
Sesi zayıflamıştı ama eski basketbol koçu Bobby Knight’ın korkutucu sesi hâlâ oradaydı.
Epplin, artık Guardians olarak adlandırılan Cleveland beyzbol takımının büyük bir hayranı olduğunu öğrendikten sonra Knight’a “Takımımız” kitabının bir kopyasını göndermişti. Böylece Knight’ın adresini buldu, ona kitabın bir kopyasını gönderdi ve iletişim bilgilerini verdi.
Knight’ın Indiana Hoosiers’ının düşmanı olan Illinois Üniversitesi ile güçlü bağları olan bir evde büyüyen Epplin, Knight’ın adını duyunca şaşırdı. Aynı zamanda konuşmanın nereye varacağı konusunda da biraz endişeliydi: Knight zayıf görünüyordu ama basketbol sahasında sandalye fırlatan, pişmanlık duymayan, volkanik bir kişi olarak biliniyordu.
Bunun yerine Knight, Cleveland’ın 1947’de siyah oyuncuları bünyesine katan ilk Amerikan Ligi takımı olmasına yardımcı olan dört kişinin yolculuğunu ayrıntılarıyla anlatan kitap hakkında konuşmak istedi. Yakınlardaki Orville, Ohio’da büyüyen Knight, o sırada yaklaşık yedi yaşındaydı.
Ancak Epplin, Knight’ın kafasının karıştığını düşünüyordu.
Epplin, “Sis olduğu belliydi, bağlantı kuramadım” dedi. “Bu konuda ne düşüneceğimi bilmiyordum. Sadece biraz dikkati dağılmış ve kafası karışmış gibi göründüğünü düşündüm.”
Bir hafta sonra Epplin, Knight’ın Alzheimer hastalığına yakalandığını öğrendi. Knight’ın bir arkadaşı olan Bob Hammel, Epplin’i arayarak Knight’ın, basketbol koçluğu yaptığı yıllar da dahil olmak üzere neredeyse tüm hafızasını kaybettiğini söyledi. Ancak geriye tek bir hatıra kaldı: gençliğinde Cleveland beyzbol takımına ait olan.
Hammel kitabı Knight’a okumuştu, o da onun belirli oyuncular veya oyunlar hakkında konuşmasını engellemişti. Hammel, kitabın her ikisine de rahatlık getirdiğini söyledi.
Epplin, Knight bu hafta 83 yaşında ölene kadar hikayeyi iki yıl boyunca kendine sakladı; O X’te değişimi paylaştı.
Knight, harika bir antrenör olarak biliniyordu, ancak 1971’den 2000’e kadar Hoosiers’ı yöneterek üç ulusal şampiyonluk ve 11 Big Ten şampiyonluğu kazanarak spordaki en kutuplaştırıcı karakterlerden biriydi. Küfür etti, küfretti ve saldırı suçundan hüküm giydi. Onun abartılı yaklaşımı sonuçta onun çöküşü oldu. Antrenman sırasında bir oyuncuyu boğması ve başka bir öğrenciyle tartışması nedeniyle Indiana’dan kovuldu.
Epplin, birlikte büyüdüğü kişiliği ve çocukluk anılarına tutunan bir adamın kabuğunu nasıl dengeleyeceğiyle boğuşuyordu. Belki de “her iki fikri de bir arada tutabiliriz” diye düşündü.
Epplin, “Onun göz ardı etmememiz gereken karmaşık bir mirası vardı” dedi. “Hikâyem bunu silmek için hiçbir şey yapmıyor. Ama aynı zamanda bu insanlık anlarını da yaşadı ve etkileşime girdiği arkadaşları vardı.
Bu anların çoğu beyzbol şeklinde geldi.
Uzun zamandır arkadaşı olan, gazeteci ve Knight’ın otobiyografisinin ortak yazarı olan 87 yaşındaki Hammel, Knight’ın bir Cleveland hayranı olarak büyüdüğünü söyledi. Annesi, kulağına taşınabilir bir radyo götürerek evin içinde dolaşıp Jimmy Dudley’nin maç çağrılarını dinliyordu.
Sadece bir yıl önce Hammel, Knight’ın Cleveland’ın 1948’deki takımının tüm başlangıç kadrosunu isimlendirebileceğini söyledi; bu, serinin en son Dünya Serisini kazandığı zamandı. Hammel, Knight’ın 2001’den 2008’e kadar erkek basketbol takımını yönettiği Texas Tech’te antrenörlüğü bıraktığında hafızasını kaybetmeye başladığını söyledi.
Ancak beyzbol değişmez bir şeydi ve onun koçluk yaklaşımı – şiddetli yoğunluk ve akademik standartların sürdürülmesinin bir kombinasyonu – yankees’in uzun süredir sahibi olan George Steinbrenner dahil olmak üzere birçok kohortu tarafından beğenildi; Cincinnati Reds’in eski menajeri Sparky Anderson; ve Oakland Athletics, St. Louis Cardinals ve Chicago White Sox’u yöneten Tony La Russa.
1988’de La Russa, Knight’tan beklenmedik bir telefon aldı. A’ların koçluğunu yapan La Russa, oyuncularını cesaretlendirmek için Knight’tan bir alıntı yaptı. Knight, La Russa’nın kendisinden yanlış alıntı yaptığından endişeliydi, bu yüzden La Russa onu o yıl bahar eğitimine davet etti.
Knight, 2011 yılı boyunca her La Russa bahar antrenmanına katılmaya devam etti ve koçluk yaptığı takıma yeni bir bağlılık kazandı.
La Russa, La Russa oyuncularının Knight’ın ziyaretlerini sabırsızlıkla beklediklerini söyledi; Basketbol koçu, kendi arka koltuk koçluğu tarzıyla ilişkiler kurdu. La Russa, Knight’a A’nın bahar antrenman maçı için başlangıç dizilişini bile yazdırdı.
La Russa, Knight’ın hem basketbol hem de beyzbola olan sevgisinin mantıklı olduğunu söyledi.
La Russa, “Basketbolda ve beyzbolda gördüğü şeylerin çoğu, detaylara verilen önem ve uzman, elit icranın hafif üstünlüğüydü” dedi.
La Russa, arkadaşının “mükemmel olmadığını” itiraf etti.
“Sigortası kısa devre yapmış” dedi. “Ama en sık gördüğünüz şey eğlence, zeka ve saygıydı. Onun arkadaşı olduğun için şanslıydın.”