Karar müellifi İbrahim Kahveci’nin köşe yazısından alıntı
MÜSİAD eski Lideri Abdurrahman Kaan 30 Temmuz 2018’de, dolar çabucak hemen 5 lirayı geçmemişken “40 milyar doları olan Türkiye’deki şirketlerin 4’te birini alabilir” demişti. Gerçi Sn. Kaan Kasım 2018’deki açıklamasında da “Paranın gücünü ülkenin üretim gücü belirler” demişti.
“Paranın gücünü üretim gücü belirler” kıymetli tespit.
Şu anda TL’nin gücü 1994 krizinin ve hatta 2001 krizinin bile hayli gerisinde. O krizlerde yalnızca birkaç aylık bu düşüşü yaşayan TL, bugün hem hayli daha bedelsiz birebir vakitte bir türlü geri toplayamıyor.
Bedelsiz TL mukadderatımız oldu.
Demek ki ülkenin üretim gücü 94 ve 2001’den çok daha gerilere düştü.
Kıymetsiz TL yazgımız lakin hem de ülke güvenlik riskinde de birinci sıralara çıktı. Ucuzluk ve kelepir fiyat hayli önemli güvenlik sorunu haline geldi.
MÜSİAD eski liderinin lafına bakacak olarsak bugün 40 milyar doları olan Türkiye’deki şirketlerin nerede ise tamamını alabilecek duruma geldi. Zira artık 1 dolar 13,0 lira ediyor.
2013 yılında 1 dolar 2.0 lira ediyordu. O vakitler 20 milyar dolar eden AKBANK artık yalnızca 2,6 milyar dolar ediyor. Ya da 19 milyar doları aşan İş Bankası’nın artık ki pahası de 2,3 milyar dolara düşmüş durumda.
Sanki kamu bankalarına bakmasak mı? örneğin Halkbank 25 milyar dolardan bugün 1 milyar doların altına düşmüş durumda. Vakıfbank ise 13 milyar dolardan bugün 1,1 milyar dolara gerilemiş oldu.
Yalnızca bankalara bakmayalım: En büyük sanayi kümemiz olan Koç Holding 2013’de 13 milyar dolar piyasa bedeline yaklaşıyordu. Artık ise 6 milyar dolar bile büyük bedel.
Gelin buna büyük şirketlerin paha ortalamasından hesaplanan borsa endeksi ile bakalım. 2013 yılında TL bazında 930 düzeyine (4,7 sent) ulaşan endeks bugün 1800 düzeylerinde ve yalnızca 1,4 sentten süreç görüyor.
Anlayacağınız şirketlerimiz yabancılar açısından sudan ucuz, ya da halk lisanı ile kelepir fiyat seviyesinde.
2013 yılında 6 milyar dolara ulaşan THY’nin piyasa pahası bugün 1,8 milyar dolara düştü. Kâr eden lakin Varlık Fonuna evreden daha sonra ziyan Çay-Kur, Türk-Şeker’de emsal mukadderatı paylaşıyor.
Sudan ucuz şirketler havuzu oldu Varlık Fonu.
halbuki Varlık Fonu kurularak pahaları artacak, varlıkları katlanacaktı. Türk Halkı’na o denli denildi….
Ne denildi ise tam zıddı olan bir öteki örneğimiz daha.
Mavi Marmara şehitleri daha sonrası İsrail ile 20 milyon dolarlık mutabakat imzaladık. Hatta imzanın altında da KUDÜS yazıyordu.
15 Temmuz Şehitlerinin akabinde artık de BAE ile 10 milyar dolarlık muahedeler kapıdaymış. Hatta BAE temsilcileri Varlık Fonu’na ziyarette bulunmuşlar.
Sanki fiyat ne? Bilemiyoruz doğal…
Geçen hafta toplanan Ulusal Güvenlik Heyeti bildiride YENİ İKTİSAT DENEMESİNE sahip çıktı.
Lakin bu deneme daha başladığı günlerde Türk Şirketlerinin pahasını sudan ucuz hale getirdi.
İnsanımızın kıymeti esasen sudan ucuz olmuştu. Varlıklarımızda artık sudan ucuz. aslına bakarsanız Yeni Ekonomik Denememizin temeli de Türkiye’nin ucuzluğunu öngörmektedir.
Ucuz ülkenin ucuz malları. Ucuz ülkenin ucuz şirketleri…
Kim alacak sanki?
Katar aslına bakarsan Tank-Palet Fabrikasını ucuza kapatmadı mı? Büyük ülke Türkiye, Dünya’da oyun kuran ülke Türkiye yalnızca 50-60 milyon dolar kaynak için Tank-Palet Fabrikasını Katar’a verdi.
Artık kimler sırada?
Saadet Partisi Başkanı Temel Karamollaoğlu Aselsan’ın BAE üzerinden Batılı bir ülke tarafınca alınmak istendiğini lisana getirdi.
Ancak daha kaçları sırada… Bilen var mı?
Merkez Bankası Gerçek Kur Endeksi yayınlıyor. TL 94 ve yazarkasa atılan 2001’den bile fazlaca daha bedelsiz.
Para bir ülkenin pahasını mi gösterir? bu biçimde durum hiç uygun değil.
Bu kadar düşkün durumdayken fırsatçılık vermek Ulusal Güvenliği zedeler. bu biçimde MGK derhal toplanmalı ve bu kriz esnasında yabancılara varlık satışına GÜVENLİK sonu getirmeli.
En azından bu uğurda bir davette bulunmalı.
Türkiye’nin ucuzluğu şu anda bir ULUSAL GÜVENLİK sorunu haline gelmiştir.
Daima birlikte ülkemize sahip çıkalım.
Biliyorum ki bütün’ Mandacı İktisatçılar’ olarak bu satışların Ülkemiz açısından kayıp olacağını biliyor ve olmaması için gayret etmemiz gerektiğini anlıyoruz.
Yatırım tavsiyesi içermez.
MÜSİAD eski Lideri Abdurrahman Kaan 30 Temmuz 2018’de, dolar çabucak hemen 5 lirayı geçmemişken “40 milyar doları olan Türkiye’deki şirketlerin 4’te birini alabilir” demişti. Gerçi Sn. Kaan Kasım 2018’deki açıklamasında da “Paranın gücünü ülkenin üretim gücü belirler” demişti.
“Paranın gücünü üretim gücü belirler” kıymetli tespit.
Şu anda TL’nin gücü 1994 krizinin ve hatta 2001 krizinin bile hayli gerisinde. O krizlerde yalnızca birkaç aylık bu düşüşü yaşayan TL, bugün hem hayli daha bedelsiz birebir vakitte bir türlü geri toplayamıyor.
Bedelsiz TL mukadderatımız oldu.
Demek ki ülkenin üretim gücü 94 ve 2001’den çok daha gerilere düştü.
Kıymetsiz TL yazgımız lakin hem de ülke güvenlik riskinde de birinci sıralara çıktı. Ucuzluk ve kelepir fiyat hayli önemli güvenlik sorunu haline geldi.
MÜSİAD eski liderinin lafına bakacak olarsak bugün 40 milyar doları olan Türkiye’deki şirketlerin nerede ise tamamını alabilecek duruma geldi. Zira artık 1 dolar 13,0 lira ediyor.
2013 yılında 1 dolar 2.0 lira ediyordu. O vakitler 20 milyar dolar eden AKBANK artık yalnızca 2,6 milyar dolar ediyor. Ya da 19 milyar doları aşan İş Bankası’nın artık ki pahası de 2,3 milyar dolara düşmüş durumda.
Sanki kamu bankalarına bakmasak mı? örneğin Halkbank 25 milyar dolardan bugün 1 milyar doların altına düşmüş durumda. Vakıfbank ise 13 milyar dolardan bugün 1,1 milyar dolara gerilemiş oldu.
Yalnızca bankalara bakmayalım: En büyük sanayi kümemiz olan Koç Holding 2013’de 13 milyar dolar piyasa bedeline yaklaşıyordu. Artık ise 6 milyar dolar bile büyük bedel.
Gelin buna büyük şirketlerin paha ortalamasından hesaplanan borsa endeksi ile bakalım. 2013 yılında TL bazında 930 düzeyine (4,7 sent) ulaşan endeks bugün 1800 düzeylerinde ve yalnızca 1,4 sentten süreç görüyor.
Anlayacağınız şirketlerimiz yabancılar açısından sudan ucuz, ya da halk lisanı ile kelepir fiyat seviyesinde.
2013 yılında 6 milyar dolara ulaşan THY’nin piyasa pahası bugün 1,8 milyar dolara düştü. Kâr eden lakin Varlık Fonuna evreden daha sonra ziyan Çay-Kur, Türk-Şeker’de emsal mukadderatı paylaşıyor.
Sudan ucuz şirketler havuzu oldu Varlık Fonu.
halbuki Varlık Fonu kurularak pahaları artacak, varlıkları katlanacaktı. Türk Halkı’na o denli denildi….
Ne denildi ise tam zıddı olan bir öteki örneğimiz daha.
Mavi Marmara şehitleri daha sonrası İsrail ile 20 milyon dolarlık mutabakat imzaladık. Hatta imzanın altında da KUDÜS yazıyordu.
15 Temmuz Şehitlerinin akabinde artık de BAE ile 10 milyar dolarlık muahedeler kapıdaymış. Hatta BAE temsilcileri Varlık Fonu’na ziyarette bulunmuşlar.
Sanki fiyat ne? Bilemiyoruz doğal…
Geçen hafta toplanan Ulusal Güvenlik Heyeti bildiride YENİ İKTİSAT DENEMESİNE sahip çıktı.
Lakin bu deneme daha başladığı günlerde Türk Şirketlerinin pahasını sudan ucuz hale getirdi.
İnsanımızın kıymeti esasen sudan ucuz olmuştu. Varlıklarımızda artık sudan ucuz. aslına bakarsanız Yeni Ekonomik Denememizin temeli de Türkiye’nin ucuzluğunu öngörmektedir.
Ucuz ülkenin ucuz malları. Ucuz ülkenin ucuz şirketleri…
Kim alacak sanki?
Katar aslına bakarsan Tank-Palet Fabrikasını ucuza kapatmadı mı? Büyük ülke Türkiye, Dünya’da oyun kuran ülke Türkiye yalnızca 50-60 milyon dolar kaynak için Tank-Palet Fabrikasını Katar’a verdi.
Artık kimler sırada?
Saadet Partisi Başkanı Temel Karamollaoğlu Aselsan’ın BAE üzerinden Batılı bir ülke tarafınca alınmak istendiğini lisana getirdi.
Ancak daha kaçları sırada… Bilen var mı?
Merkez Bankası Gerçek Kur Endeksi yayınlıyor. TL 94 ve yazarkasa atılan 2001’den bile fazlaca daha bedelsiz.
Para bir ülkenin pahasını mi gösterir? bu biçimde durum hiç uygun değil.
Bu kadar düşkün durumdayken fırsatçılık vermek Ulusal Güvenliği zedeler. bu biçimde MGK derhal toplanmalı ve bu kriz esnasında yabancılara varlık satışına GÜVENLİK sonu getirmeli.
En azından bu uğurda bir davette bulunmalı.
Türkiye’nin ucuzluğu şu anda bir ULUSAL GÜVENLİK sorunu haline gelmiştir.
Daima birlikte ülkemize sahip çıkalım.
Biliyorum ki bütün’ Mandacı İktisatçılar’ olarak bu satışların Ülkemiz açısından kayıp olacağını biliyor ve olmaması için gayret etmemiz gerektiğini anlıyoruz.
Yatırım tavsiyesi içermez.