Dünya Gazetesi’nden Vahap Munyar, Yıldız Holding’le Cargill iştirakini bitiren olayın perde ardını yazdı
Şirkete kayyum isteyen ortakla yola devam edilir mi?
YILDIZ Holding, 2018’in birinci aylarında bankalarla 6.5 milyar dolarlık kredi bir daha yapılandırmasına imza atarken periyodun İdare Konseyi Lideri Murat Ülker, birtakım şirketlerindeki yabancı ortaklarına mevzuyu açtı:
– Bankalar, bir daha yapılandırma için bizden teminat istiyor. Çok şükür mal varlığımız borçlarımızın epeyce üstünde. Biz bankalara şirketlerimizin paylarını teminat olarak veriyoruz. Ortak olduğumuz şirketin paylarını teminat göstermemize müsaadeniz var mı?
Yabancı ortaklarına mevzuyu anlatırken Ülker Bisküvi ile ilgili şu noktanın da altını çizdi:
– Ülker Bisküvi paylarını bu teminat işinin haricinde tutuyoruz. Zira, orası halka açık şirketimiz. esasen Sermaye Piyasası Konseyi (SPK) da müsaade vermeyebilir.
Murat Ülker’in yabancı ortaklarına sorusuna PNS Pendik Nişasta’daki ortakları Cargill’den olumsuz karşılık geldi:
– PNS Pendik Nişasta paylarını borç bir daha yapılandırmanızda teminat göstermenizi istemiyoruz.
Cargill, olumsuz karşılığına bir de mahkeme başvurusu ekledi:
Cargill kayyum istedi
– Yıldız Holding, güç günler yaşıyor. 6.5 milyar dolarlık borcunu bir daha yapılandırmaya çalışıyor. PNS Pendik Nişasta A.Ş.’deki paylarının idaresi için kayyum atanmasını talep ediyoruz.
Yıldız Holding idaresi Cargill’in açtığı davada mahkemeye kümenin durumunu anlattı:
– Evet, 6.5 milyar dolarlık bir borç yapılandırması kelam konusu. Fabrikalarımız, şirketlerimiz başta olmak üzere toplam varlıklarımız borcumuzu ziyadesiyle karşılıyor. Yani, PNS Pendik Nişasta’ya kayyum atanmasını gerektirecek bir durum yok.
Murat Ülker, bankalara borç yapılandırması görüşmelerinde verdiği bildirisi mahkeme heyetine de sundu:
– Tüm varlıklarımızı satarsak borçlarımızı büsbütün ödedikten daha sonra bize 15 milyar lira kalıyor.
Mahkeme Yıldız Holding’in ve Murat Ülker’in savunmasını değerlendirdikten daha sonra sonucunı verdi:
– PNS Pendik Nişasta’nın idaresine kayyum atanmasına gerek görülmemiştir. Cargill’in açtığı dava daha sonrası Pendik Nişasta’daki iştirakin sağlıklı yürümesi zorlaştı. Cargill, Pendik Nişasta’nın genel heyetlerini frenleme, idaresine üye göndermeme üzere tavırları benimsedi.
Murat Ülker, o günlerde Pendik Nişasta’nın kurulduğu periyoda uzandı:
– 1993’te Cerestar’dan gelen teklif üzerine bir arada nişasta ve glikoz üretimine girmeye karar verdik. Zira, o günlerde ülkemizde glikoz üretimi yok denecek kadar azdı. Glikoz şayet olmazsa sakız, şekerleme, çikolata kaplamalı ve emsal eserler rafta şekerlenir.
sonrasındasındaki senelerda Cargill’in Cerestar’ı satın aldığını anımsadı: – Cargill, dünyada Cerestar’ı satın aldığı devirde ülkemizde aslına bakarsan yüzde 100’üne sahip olduğu nişasta- glikoz tesisi vardı. Yani, Cargill ile rakiptik. Yurt haricindeki satın alma vesilesiyle ister istemez yüzde 50-50 ortak olduk.
Pendik Nişasta yatırımının şu yanı üzerinde durdu:
– Pendik Nişasta’yı “stratejik yatırım” formunda kurmuş, bu doğrultuda teşvik almıştık. Zira, ülkemizdeki birinci kapsamlı nişasta ve türevleri üretim şirketiydi.
Cargill’in dünyada Cerestar’ı almasının durumu değiştirdiğini irdeledi:
– Bizim stratejik yatırım bu satın almayla masal oldu. Pendik Nişasta, Cargill iştiraki daha sonrası muhakkak periyot kârlı lakin kadük bir işletme olarak kaldı. Murat Ülker, Cargill’le ortalarına soğukluk girmesi üzerine Pendik Nişasta’daki paylarını satmaya karar verdi.
Birinci teklifi Cargill’e yaptı:
– Cargill’le Pendik Nişasta’daki yüzde 50 payımızı almaları için 3 kere anlaştık. 3’ünde de son noktayı koyamadık. Zira, Cargill satın almadan caydı.
Bunun üzerine Pendik Nişasta’daki paylarına bir öteki alıcı buldu:
– Biz paylarımızı Oba Makarna’nın çatı şirketi Alpinvest’e sattık. Hayrını görsünler inşallah. Murat Ülker, Pendik Nişasta’nın satışından daha sonra bir yazı yazdı:
– Yabancı İştirakler, Risk İdaresi Sırlarım…
Bu yazıda Murat Ülker’in şu cümlesi dikkatimi çekti:
– Çoğunlukla ortaklar içinde kara kedi, gelecek vizyonunun net olmamasından girer.
Yazıda Cargill’le ilgili şu iletisi da yer aldı:
– Birinci sefer bir ortağımla sevişemedik…
Ortadaki uyuşmazlık şirkete kayyum atanmasını talep edecek noktaya varmışsa, o iştirak devam edebilir mi?
Yatırım tavsiyesi içermez.
Şirkete kayyum isteyen ortakla yola devam edilir mi?
YILDIZ Holding, 2018’in birinci aylarında bankalarla 6.5 milyar dolarlık kredi bir daha yapılandırmasına imza atarken periyodun İdare Konseyi Lideri Murat Ülker, birtakım şirketlerindeki yabancı ortaklarına mevzuyu açtı:
– Bankalar, bir daha yapılandırma için bizden teminat istiyor. Çok şükür mal varlığımız borçlarımızın epeyce üstünde. Biz bankalara şirketlerimizin paylarını teminat olarak veriyoruz. Ortak olduğumuz şirketin paylarını teminat göstermemize müsaadeniz var mı?
Yabancı ortaklarına mevzuyu anlatırken Ülker Bisküvi ile ilgili şu noktanın da altını çizdi:
– Ülker Bisküvi paylarını bu teminat işinin haricinde tutuyoruz. Zira, orası halka açık şirketimiz. esasen Sermaye Piyasası Konseyi (SPK) da müsaade vermeyebilir.
Murat Ülker’in yabancı ortaklarına sorusuna PNS Pendik Nişasta’daki ortakları Cargill’den olumsuz karşılık geldi:
– PNS Pendik Nişasta paylarını borç bir daha yapılandırmanızda teminat göstermenizi istemiyoruz.
Cargill, olumsuz karşılığına bir de mahkeme başvurusu ekledi:
Cargill kayyum istedi
– Yıldız Holding, güç günler yaşıyor. 6.5 milyar dolarlık borcunu bir daha yapılandırmaya çalışıyor. PNS Pendik Nişasta A.Ş.’deki paylarının idaresi için kayyum atanmasını talep ediyoruz.
Yıldız Holding idaresi Cargill’in açtığı davada mahkemeye kümenin durumunu anlattı:
– Evet, 6.5 milyar dolarlık bir borç yapılandırması kelam konusu. Fabrikalarımız, şirketlerimiz başta olmak üzere toplam varlıklarımız borcumuzu ziyadesiyle karşılıyor. Yani, PNS Pendik Nişasta’ya kayyum atanmasını gerektirecek bir durum yok.
Murat Ülker, bankalara borç yapılandırması görüşmelerinde verdiği bildirisi mahkeme heyetine de sundu:
– Tüm varlıklarımızı satarsak borçlarımızı büsbütün ödedikten daha sonra bize 15 milyar lira kalıyor.
Mahkeme Yıldız Holding’in ve Murat Ülker’in savunmasını değerlendirdikten daha sonra sonucunı verdi:
– PNS Pendik Nişasta’nın idaresine kayyum atanmasına gerek görülmemiştir. Cargill’in açtığı dava daha sonrası Pendik Nişasta’daki iştirakin sağlıklı yürümesi zorlaştı. Cargill, Pendik Nişasta’nın genel heyetlerini frenleme, idaresine üye göndermeme üzere tavırları benimsedi.
Murat Ülker, o günlerde Pendik Nişasta’nın kurulduğu periyoda uzandı:
– 1993’te Cerestar’dan gelen teklif üzerine bir arada nişasta ve glikoz üretimine girmeye karar verdik. Zira, o günlerde ülkemizde glikoz üretimi yok denecek kadar azdı. Glikoz şayet olmazsa sakız, şekerleme, çikolata kaplamalı ve emsal eserler rafta şekerlenir.
sonrasındasındaki senelerda Cargill’in Cerestar’ı satın aldığını anımsadı: – Cargill, dünyada Cerestar’ı satın aldığı devirde ülkemizde aslına bakarsan yüzde 100’üne sahip olduğu nişasta- glikoz tesisi vardı. Yani, Cargill ile rakiptik. Yurt haricindeki satın alma vesilesiyle ister istemez yüzde 50-50 ortak olduk.
Pendik Nişasta yatırımının şu yanı üzerinde durdu:
– Pendik Nişasta’yı “stratejik yatırım” formunda kurmuş, bu doğrultuda teşvik almıştık. Zira, ülkemizdeki birinci kapsamlı nişasta ve türevleri üretim şirketiydi.
Cargill’in dünyada Cerestar’ı almasının durumu değiştirdiğini irdeledi:
– Bizim stratejik yatırım bu satın almayla masal oldu. Pendik Nişasta, Cargill iştiraki daha sonrası muhakkak periyot kârlı lakin kadük bir işletme olarak kaldı. Murat Ülker, Cargill’le ortalarına soğukluk girmesi üzerine Pendik Nişasta’daki paylarını satmaya karar verdi.
Birinci teklifi Cargill’e yaptı:
– Cargill’le Pendik Nişasta’daki yüzde 50 payımızı almaları için 3 kere anlaştık. 3’ünde de son noktayı koyamadık. Zira, Cargill satın almadan caydı.
Bunun üzerine Pendik Nişasta’daki paylarına bir öteki alıcı buldu:
– Biz paylarımızı Oba Makarna’nın çatı şirketi Alpinvest’e sattık. Hayrını görsünler inşallah. Murat Ülker, Pendik Nişasta’nın satışından daha sonra bir yazı yazdı:
– Yabancı İştirakler, Risk İdaresi Sırlarım…
Bu yazıda Murat Ülker’in şu cümlesi dikkatimi çekti:
– Çoğunlukla ortaklar içinde kara kedi, gelecek vizyonunun net olmamasından girer.
Yazıda Cargill’le ilgili şu iletisi da yer aldı:
– Birinci sefer bir ortağımla sevişemedik…
Ortadaki uyuşmazlık şirkete kayyum atanmasını talep edecek noktaya varmışsa, o iştirak devam edebilir mi?
Yatırım tavsiyesi içermez.