Mortician
Active member
Salı günü Memphis’e karşı üçüncü çeyreğin başlarında, Jokic topu sınırın yakınında yakaladı, bakmadan hemen bacaklarının arasından attı ve berabere smaç için Bruce Brown’ı dilimledi. ey ve ahh Kalabalıktan. Dakikalar sonra, başka bir smaç için alçak direkten Aaron Gordon’a soğukkanlılıkla kör bir pas atarken, bu eğlenceliydi.
Nuggets’ın üçüncü yıllık yedek forveti Zeke Nnaji Pazar günü soyunma odasında “Nerede olursan ol veya o sahanın neresinde olursa olsun topa hazır olmalısın çünkü seni bulabilir” dedi.
Jokic sahadayken, Nuggets hücumda ligin en iyi takımlarıyla aynı seviyede. Otururken en kötüsü, olağanüstü bir sallanmadır. Bu yıl Gordon, Brown ve guard Kentavious Caldwell-Pope gibi takım arkadaşları, kısmen Jokic’in yarattığı açık şutlar sayesinde harika yıllar geçiriyor. Brown’ın durumunda, ligin takip numaralarına göre şutlarının yaklaşık yarısı “açık” veya “açık” idi. Geçen yıl Brown, Nets’teyken sadece yüzde 38.3’tü.
Nuggets koşusunun en etkili oyunlarından biri, Jokic’in serbest atış çizgisinden topu yakalayarak ona tüm alanı sağlamasıdır. İkili bir takım gelirse, Jokic yanda bir şutör ya da kesici buluyor. Eğer siper almışsa, Jokic defans oyuncusundan sıyrılacak veya üzerinden şut atacaktır. Hızlı hareket etmez. Gitmesi gereken yere varır veya topa bunu yaptırır.
Jokic, büyük ölçüde acımasız verimliliğinden dolayı üst üste üçüncü sezonda birkaç gelişmiş istatistiksel kategoride lige liderlik ediyor. Maç başına ortalama 24,7 sayı atıyor ve gerçek şut yüzdesi (serbest atışları hesaba katan bir gol etkinliği ölçüsü) yüzde 68,8. Hiç kimse bir sezon boyunca en az yüzde 69 gerçek şut ile maç başına ortalama 20 sayı bulamadı. (1981-82 sezonunda, Artis Gilmore yüzde 70,2 isabet oranıyla maç başına ortalama 18,5 sayı tutturdu.)
Ve Jokic’in zayıf yönleri var: ligin top çalma konusunda ilk 20’sinde yer alan tek pivot olmasına rağmen güçlü bir defans oyuncusu değil. Hızlı korumalara sahip rakip takımlar, o savunmadayken genellikle ona saldırmaya çalışır. Bu haftaki iki maçta Hornets ve Grizzlies guardları, geçiş sırasında Jokic’i aradılar ve kolay turnikeler için etrafından tekmelediler.
Nuggets’ın üçüncü yıllık yedek forveti Zeke Nnaji Pazar günü soyunma odasında “Nerede olursan ol veya o sahanın neresinde olursa olsun topa hazır olmalısın çünkü seni bulabilir” dedi.
Jokic sahadayken, Nuggets hücumda ligin en iyi takımlarıyla aynı seviyede. Otururken en kötüsü, olağanüstü bir sallanmadır. Bu yıl Gordon, Brown ve guard Kentavious Caldwell-Pope gibi takım arkadaşları, kısmen Jokic’in yarattığı açık şutlar sayesinde harika yıllar geçiriyor. Brown’ın durumunda, ligin takip numaralarına göre şutlarının yaklaşık yarısı “açık” veya “açık” idi. Geçen yıl Brown, Nets’teyken sadece yüzde 38.3’tü.
Nuggets koşusunun en etkili oyunlarından biri, Jokic’in serbest atış çizgisinden topu yakalayarak ona tüm alanı sağlamasıdır. İkili bir takım gelirse, Jokic yanda bir şutör ya da kesici buluyor. Eğer siper almışsa, Jokic defans oyuncusundan sıyrılacak veya üzerinden şut atacaktır. Hızlı hareket etmez. Gitmesi gereken yere varır veya topa bunu yaptırır.
Jokic, büyük ölçüde acımasız verimliliğinden dolayı üst üste üçüncü sezonda birkaç gelişmiş istatistiksel kategoride lige liderlik ediyor. Maç başına ortalama 24,7 sayı atıyor ve gerçek şut yüzdesi (serbest atışları hesaba katan bir gol etkinliği ölçüsü) yüzde 68,8. Hiç kimse bir sezon boyunca en az yüzde 69 gerçek şut ile maç başına ortalama 20 sayı bulamadı. (1981-82 sezonunda, Artis Gilmore yüzde 70,2 isabet oranıyla maç başına ortalama 18,5 sayı tutturdu.)
Ve Jokic’in zayıf yönleri var: ligin top çalma konusunda ilk 20’sinde yer alan tek pivot olmasına rağmen güçlü bir defans oyuncusu değil. Hızlı korumalara sahip rakip takımlar, o savunmadayken genellikle ona saldırmaya çalışır. Bu haftaki iki maçta Hornets ve Grizzlies guardları, geçiş sırasında Jokic’i aradılar ve kolay turnikeler için etrafından tekmelediler.