Mortician
Active member
Müsilaj oluşumuna karşı yerli buluş: Eko-bataklık
Başta Marmara Denizi olmak üzere, Ege Denizi ve Karadeniz’deki doğal hayatı tehdit eden müsilaj sorunu, sırf ülkemizin değil dünyanın da gündeminde. Son olarak 5 Haziran Dünya Etraf Günü’nde Tarım ve Orman Uzmanı Adem Bilgin’in buluşu hakkındaki Ankara Üniversitesi Toprak Bilimi kısmından Prof. Dr. Günay Erpul ile ortak müelliflik yaptığı “Su Arıtmayı bir daha Tanımlama: Atıksu Arıtma Tesislerinin Bir Dünya Sistemi Sorunu Olarak Belirlenmesi ve Bu Sıkıntıya Meydan Okumak için Döngüsel Ekonomik Eko-bataklık Sistemi” başlıklı bilimsel makale, Avrupa Etraf ve Dünya Bilimleri Dergisi’nde (European Journal of Environment and Earth Sciences) yayınlandı. Türk uzmanlar, müsilaj oluşumuna ve iklim değişikliğine yönelik buluşu mevzu eden makalede tahlilin, tabiattan ilham alan ve eko-bataklık ismi verilen bir teknikten geçtiğine işaret ediyor.
“Kanalizasyondaki ağır metal ve mikroplar yanıp beton oluyor”
Dünyada her gün milyarlarca metreküp kanalizasyon suyunun arıtıldığını, bunun kararında ortaya çamur ve baca gazı çıktığını söz eden Adem Alım, bunun majör bir ekolojik, hatta dünya çapında bir sistem sorunu olduğunu belirterek kelamlarına şu biçimde devam etti: “Arıtma mühendisliği yalnızca analitik değil hem de holistik olmalı, yani doğal husus döngüleri ve kütlenin korunumu kanunuyla uyumlu olmalı. Döngüsel ekonomik eko-bataklık ismini verdiğim tabiattan ilham alan ve sentetik ekolojik teknoloji, atıksu arıtma tesisinin deşarja gidecek son suyunda deşarj öncesi dikey tarım ile pleksi borularda yosun üretmeyi ve bu biçimdece fosfat ve azotu son sudan uygunca çekmeyi kapsıyor. Elde edilen yosunlar da tabandan baca gazı verilen yapay havuzlarda, bataklıklaşma, müsilaj oluşturma ve çökelme ile kuma ve en küçük doğal toprak kesimi dediğimiz agregata çevriliyor. Bunlar da arıtma daha sonrasında ortaya çıkan çamurunun yakılmasıyla elde edilen küllerle karıştırılarak beton haline getiriliyor. Yani tabiatta aslına bakarsan büyük karbon rezervleri olan doğal bataklıkları denetimli olarak kopyalıyor ve karasal kökenli azot, fosfat, karbon beton ve biyokütleye çeviriyor. Kanalizasyondaki ağır metal ve mikroplar yanıp beton oluyor. Sistem, baca gazlarının sülfürünü alıp gübre yaptığı ve kalan gazları biyokütle ve betona çevirdiğinden, hidrojen sülfit dediğimiz doğal bataklıklara kokusunu veren ve hem beşerler için toksik tıpkı vakitte kimyasal aşındırıcı husus de oluşmuyor. Nizamlı hasat edilen yosunlar ve bataklık eserleri gübre, selüloz, kozmetik ve ilaç sanayi başta olmak üzere çeşitli kullanımlar için paketleniyor. Ayrıyeten kimya dalı için çimento ve hidrojen üretimi de yapılıyor. Yosun üretimi esasen AB Biyokütle Stratejisi’nin bilhassa döngüsel iktisat ve iklim değişikliği için önerdiği bir konudur, biz bir adım öteye giderek yosundan da toprak yapıyoruz, karbonu yere bağlıyoruz.” dedi.
“Türkiye için de epeyce büyük bir ithalat kalemi durumundaki fosfor, karalarda bitme-tükenme tehlikesiyle karşı karşıya”
Eko-bataklıkları ekolojik durak yerleri olarak tanımlayan Prof. Dr. Günay Erpul ise atık suların doğal su yolu, ırmak ve denizlere verilmedilk evvel, eko-bataklık sistemi ile temizlenerek döngüsel iktisada geri kazandırılabileceğini söylemiş oldu. Erpul, “Azot ve fosfor içeren ticari gübreler, gün geçtikçe daha fazlaca kullanılıyor. Büyük ölçekli kimyasal olarak faal azot ve fosfor akılarına yol açan bu gübreler, insan sıhhati ve etraf üzerinde önemli olumsuz tesirler oluşturuyor. Öte yandan, yenilenemeyen bir kaynak olan ve Türkiye için de epey büyük bir ithalat kalemi durumundaki fosfor, karalarda bitme-tükenme tehlikesiyle karşı karşıya. ötürüsıyla besin unsuru döngüsü açısından azot ve fosfor kazanımları ve bir daha kullanımları dilek edilen bir uygulama. Bu noktada eko-bataklıklar besinlerin biyolojik asimilasyonu açısından pek kıymetli fırsatlar sunuyor. Eko-bataklıklarda besin unsuru döngüsünü ve besin unsuru geri dönüşümlerini sağlamak için epeyce çeşitli atık sular kullanılıyor. Evsel, mandıra, dokumacılık üretimi, tabakhaneler vb. atık suları bunlara en yaygın örnekler. Müsilaj sorunu ile karşılaştığımız bu günlerde, bilhassa eko-bataklıklarda biyolojik asimilasyon yoluyla bitki ve alg yetiştirilmesiyle fosforu yeniden besin döngüsüne sokmak uzun vadede çok muteber bir sistem olarak karşımıza çıkıyor” diye konuştu.
Sürdürülebilir tarım için ön şartın bitki besin unsurlarının verimli devridaimi olduğunu da hatırlatan Erpul, kelamlarını şöyleki noktaladı: “Belirli ölçülerde temizlenmiş atık suların tahliye edildiği sucul ve deniz bazlı ekosistemler de bu süreçlerden azami yarar bakılırsacek. Eko-bataklık sisteminde küçük bir alanda yapılan dikey tarım, suda tahliye öncesi ekstra azot ve fosfat arıtması ve bunların karada geri dönüştürülmesini sağlayacak.”
manisakulishaber.com Adresinden Alıntıdır.
Başta Marmara Denizi olmak üzere, Ege Denizi ve Karadeniz’deki doğal hayatı tehdit eden müsilaj sorunu, sırf ülkemizin değil dünyanın da gündeminde. Son olarak 5 Haziran Dünya Etraf Günü’nde Tarım ve Orman Uzmanı Adem Bilgin’in buluşu hakkındaki Ankara Üniversitesi Toprak Bilimi kısmından Prof. Dr. Günay Erpul ile ortak müelliflik yaptığı “Su Arıtmayı bir daha Tanımlama: Atıksu Arıtma Tesislerinin Bir Dünya Sistemi Sorunu Olarak Belirlenmesi ve Bu Sıkıntıya Meydan Okumak için Döngüsel Ekonomik Eko-bataklık Sistemi” başlıklı bilimsel makale, Avrupa Etraf ve Dünya Bilimleri Dergisi’nde (European Journal of Environment and Earth Sciences) yayınlandı. Türk uzmanlar, müsilaj oluşumuna ve iklim değişikliğine yönelik buluşu mevzu eden makalede tahlilin, tabiattan ilham alan ve eko-bataklık ismi verilen bir teknikten geçtiğine işaret ediyor.
“Kanalizasyondaki ağır metal ve mikroplar yanıp beton oluyor”
Dünyada her gün milyarlarca metreküp kanalizasyon suyunun arıtıldığını, bunun kararında ortaya çamur ve baca gazı çıktığını söz eden Adem Alım, bunun majör bir ekolojik, hatta dünya çapında bir sistem sorunu olduğunu belirterek kelamlarına şu biçimde devam etti: “Arıtma mühendisliği yalnızca analitik değil hem de holistik olmalı, yani doğal husus döngüleri ve kütlenin korunumu kanunuyla uyumlu olmalı. Döngüsel ekonomik eko-bataklık ismini verdiğim tabiattan ilham alan ve sentetik ekolojik teknoloji, atıksu arıtma tesisinin deşarja gidecek son suyunda deşarj öncesi dikey tarım ile pleksi borularda yosun üretmeyi ve bu biçimdece fosfat ve azotu son sudan uygunca çekmeyi kapsıyor. Elde edilen yosunlar da tabandan baca gazı verilen yapay havuzlarda, bataklıklaşma, müsilaj oluşturma ve çökelme ile kuma ve en küçük doğal toprak kesimi dediğimiz agregata çevriliyor. Bunlar da arıtma daha sonrasında ortaya çıkan çamurunun yakılmasıyla elde edilen küllerle karıştırılarak beton haline getiriliyor. Yani tabiatta aslına bakarsan büyük karbon rezervleri olan doğal bataklıkları denetimli olarak kopyalıyor ve karasal kökenli azot, fosfat, karbon beton ve biyokütleye çeviriyor. Kanalizasyondaki ağır metal ve mikroplar yanıp beton oluyor. Sistem, baca gazlarının sülfürünü alıp gübre yaptığı ve kalan gazları biyokütle ve betona çevirdiğinden, hidrojen sülfit dediğimiz doğal bataklıklara kokusunu veren ve hem beşerler için toksik tıpkı vakitte kimyasal aşındırıcı husus de oluşmuyor. Nizamlı hasat edilen yosunlar ve bataklık eserleri gübre, selüloz, kozmetik ve ilaç sanayi başta olmak üzere çeşitli kullanımlar için paketleniyor. Ayrıyeten kimya dalı için çimento ve hidrojen üretimi de yapılıyor. Yosun üretimi esasen AB Biyokütle Stratejisi’nin bilhassa döngüsel iktisat ve iklim değişikliği için önerdiği bir konudur, biz bir adım öteye giderek yosundan da toprak yapıyoruz, karbonu yere bağlıyoruz.” dedi.
“Türkiye için de epeyce büyük bir ithalat kalemi durumundaki fosfor, karalarda bitme-tükenme tehlikesiyle karşı karşıya”
Eko-bataklıkları ekolojik durak yerleri olarak tanımlayan Prof. Dr. Günay Erpul ise atık suların doğal su yolu, ırmak ve denizlere verilmedilk evvel, eko-bataklık sistemi ile temizlenerek döngüsel iktisada geri kazandırılabileceğini söylemiş oldu. Erpul, “Azot ve fosfor içeren ticari gübreler, gün geçtikçe daha fazlaca kullanılıyor. Büyük ölçekli kimyasal olarak faal azot ve fosfor akılarına yol açan bu gübreler, insan sıhhati ve etraf üzerinde önemli olumsuz tesirler oluşturuyor. Öte yandan, yenilenemeyen bir kaynak olan ve Türkiye için de epey büyük bir ithalat kalemi durumundaki fosfor, karalarda bitme-tükenme tehlikesiyle karşı karşıya. ötürüsıyla besin unsuru döngüsü açısından azot ve fosfor kazanımları ve bir daha kullanımları dilek edilen bir uygulama. Bu noktada eko-bataklıklar besinlerin biyolojik asimilasyonu açısından pek kıymetli fırsatlar sunuyor. Eko-bataklıklarda besin unsuru döngüsünü ve besin unsuru geri dönüşümlerini sağlamak için epeyce çeşitli atık sular kullanılıyor. Evsel, mandıra, dokumacılık üretimi, tabakhaneler vb. atık suları bunlara en yaygın örnekler. Müsilaj sorunu ile karşılaştığımız bu günlerde, bilhassa eko-bataklıklarda biyolojik asimilasyon yoluyla bitki ve alg yetiştirilmesiyle fosforu yeniden besin döngüsüne sokmak uzun vadede çok muteber bir sistem olarak karşımıza çıkıyor” diye konuştu.
Sürdürülebilir tarım için ön şartın bitki besin unsurlarının verimli devridaimi olduğunu da hatırlatan Erpul, kelamlarını şöyleki noktaladı: “Belirli ölçülerde temizlenmiş atık suların tahliye edildiği sucul ve deniz bazlı ekosistemler de bu süreçlerden azami yarar bakılırsacek. Eko-bataklık sisteminde küçük bir alanda yapılan dikey tarım, suda tahliye öncesi ekstra azot ve fosfat arıtması ve bunların karada geri dönüştürülmesini sağlayacak.”
manisakulishaber.com Adresinden Alıntıdır.