Alican Özcan
Bağlantı ayrıntıları
4 gün evvel Antalyaspor deplasmanında izlediğimiz Fenerbahçe’den farklı bir ekip vardı. Altay karşısında daha hareketli ve hırslı bir futbol oynamaya çalışıyorlardı. Hatta ne kadar hırslı olduklarını göstermek isterken kimi vakit saçma sapan yanılgılar yapıldı. Fakat özensizlik ve umursamazlıkla geçilen haftaların akabinde, en azından İsmail Kartal’ın gelişiyle ekibin mental durumunda bir değişim yaşandığını nazaranbiliriz.
Orta alanda kaptırılan top ve Kim Min Jae’nin ayağından sekerek talihsizlikler silsilesiyle oluşan Altay’ın golünden daha sonra, Fenerbahçe’nin bu kadar net bir direnç gösterebileceğini düşünmüyordum. Lakin İsmail hocanın Samandıra’daki mesaisi işe yaramış. Bilhassa ikinci yarıdaki taktiksel değişiklik ve Nazım Sangare’nin sağ beke geçmesiyle Ferdi, Osayi ve İrfan’ın kendi bölgelerinde oynaması ekipte öz itimat patlamasına niye oldu.
Oyuncuların topla münasebetlerinde bile bunu epeyce net gorebilmek mümkün. Toplu koşuda kimi vakit ne yapacağını bilemeyen Osayi, estetik paslar ve yürekli dribling’ler ile grubu atağa taşıdı. Ferdi de sol kanattan misal işler yaparak tehlikeli oldu.
Nihayet kendi mevkisinde talih bulan oyuncuların performanslarının nasıl tavan yaptığını görmüş olduk. Doğal ki Altay’ın berbat gidişatı bu galibiyette ve oyunda belirleyici bir öge.
Lakin Fenerbahçe oyun iştahı açısından dönem başından beri eksik olan bir taşı tamamlamış manzarasıyla güya ‘hatırlatma dozu’ yaptırmış üzereydi. Aslında kim olduğunu, neler yapabileceklerini bir nebze olsun hatırlayan futbolcular, 6,5 yıl daha sonra Kadıköy’de maça çıkan İsmail Kartal’a hak ettiği galibiyeti armağan etti.
Alican Özcan
Bağlantı ayrıntıları
4 gün evvel Antalyaspor deplasmanında izlediğimiz Fenerbahçe’den farklı bir ekip vardı. Altay karşısında daha hareketli ve hırslı bir futbol oynamaya çalışıyorlardı. Hatta ne kadar hırslı olduklarını göstermek isterken kimi vakit saçma sapan yanılgılar yapıldı. Fakat özensizlik ve umursamazlıkla geçilen haftaların akabinde, en azından İsmail Kartal’ın gelişiyle ekibin mental durumunda bir değişim yaşandığını nazaranbiliriz.
Orta alanda kaptırılan top ve Kim Min Jae’nin ayağından sekerek talihsizlikler silsilesiyle oluşan Altay’ın golünden daha sonra, Fenerbahçe’nin bu kadar net bir direnç gösterebileceğini düşünmüyordum. Lakin İsmail hocanın Samandıra’daki mesaisi işe yaramış. Bilhassa ikinci yarıdaki taktiksel değişiklik ve Nazım Sangare’nin sağ beke geçmesiyle Ferdi, Osayi ve İrfan’ın kendi bölgelerinde oynaması ekipte öz itimat patlamasına niye oldu.
Oyuncuların topla münasebetlerinde bile bunu epeyce net gorebilmek mümkün. Toplu koşuda kimi vakit ne yapacağını bilemeyen Osayi, estetik paslar ve yürekli dribling’ler ile grubu atağa taşıdı. Ferdi de sol kanattan misal işler yaparak tehlikeli oldu.
Nihayet kendi mevkisinde talih bulan oyuncuların performanslarının nasıl tavan yaptığını görmüş olduk. Doğal ki Altay’ın berbat gidişatı bu galibiyette ve oyunda belirleyici bir öge.
Lakin Fenerbahçe oyun iştahı açısından dönem başından beri eksik olan bir taşı tamamlamış manzarasıyla güya ‘hatırlatma dozu’ yaptırmış üzereydi. Aslında kim olduğunu, neler yapabileceklerini bir nebze olsun hatırlayan futbolcular, 6,5 yıl daha sonra Kadıköy’de maça çıkan İsmail Kartal’a hak ettiği galibiyeti armağan etti.
Alican Özcan