Beyin ile beden kasları içindeki irtibatı sağlayan çevresel hudutların etkilendiği Charcot Marie Tooth (CMT) hastalığı niçiniyle tabibinin tavsiyesi üzerine 20 yaşında tedavi maksadıyla yüzmeye başlayan ulusal sportmen Elif İldem, 5 yıl ortasında paralimpik oyunlarına katılma hakkı elde ederek büyük bir muvaffakiyete imza attı.
ALMANYA’DA DÜNYA ŞAMPİYONASI BARAJINI GEÇTİ
Tedavi hedefli başladığı yüzmeden ulusal sporculuğa uzanan yolu Elif İldem, şu biçimde özetledi:
“1.5 yaşından beri nörolojik bir rahatsızlığım var. Hekimler, kuvvetli kalıp hastalığımın ilerlemesinin önüne geçmek için yüzmeyi önerdi. Ben de kendi çapımda denizde yüzüyordum. Yaşım 20’ye geldiğinde tanıdığım bir antrenör ‘Gel bizim kulüpte yüz’ dedi. Rehabilitasyon hedefli yüzüyorken hocalarım uygun yüzdüğümü ve yarışlara katılmam gerektiğini söylemiş oldu; ben de heyecanlandım olağan ayrıyeten motivasyonum da arttı. İstanbul’da seçmelere girdim, hoş de geçti. çabucak sonrasında Alanya’daki Türkiye Şampiyonası’na katıldım, o da güzel geçti. Bu başarılarla daha da motive oldum. Akabinde hocalarım idman saatlerimi artırdı. Haftada 2 gün çalışıyorken bu, vakit içinde 5-6 gün oldu. Yüzmeye başladıktan bir sene daha sonra Almanya’da milletlerarası bir müsabakada Dünya Şampiyonası barajını geçtim ve ulusal sportmen olmaya hak kazandım. Yaklaşık 5 yıldır ulusal yüzücü olarak antrenmanlarıma devam ediyorum.”
Atlet kimliğinin yanında akademik alanda da başarılı olan İldem, İstanbul Bilgi Üniversitesi Psikoloji Kısmındaki eğitimini fakülte birincisi ve okul üçüncüsü olarak tamamladı, Bahçeşehir Üniversitesindeki yüksek lisansını da onur derecesiyle bitirdi.
Spor ile eğitimi bir ortada götürmek istediğinin altını çizen İBBSK yüzücüsü, kendisinin hem de bir klinik psikolog olduğunu ve mesleğini de fazlaca sevdiğini belirtti.
YÜKSEK LİSANS TEZİNİ BURNUYLA YAZDI
İldem, tez yazma sürecinde annesi ile içinde geçen diyaloğu da kendine has üslubuyla, vakit zaman gülerek, gülümseyerek anlattı. Başarılı atletin o kelamları şu biçimde:
“Bilgisayarla yazamıyorum. Telefonla biraz yazabiliyorum, parmaklarımı kullanamıyorum. sonrasındasında çıldırdığım bir periyot oldu. Sabah idmana gidiyorum kollarım yorgun düşüyor. Hastalığım da ilerleyince hepsi birleşti. Ne yapacağım derken telefon tutamaz hale geldim. Apansız otomobilde giderken dudaklarımla yazmaya başladım. Baktım yazıyorum, hoşuma gitti, dudağımla yazmaya başladım. Bir gün annem, ‘Dudaklarını uzata uzata ördek üzere olacaksın’ dedi. Ben de ‘Aaa! Hakikat diyorsun dudaklarım o denli botokslu üzere kalır’ dedim. Dudağımla yazıyorsam burnumla da yazabilirim dedim ve burnumla yazmaya başladım. Şu anda da burnumla yazıyorum. Ellerimi kullanmaya çalışıyorum ancak şu an güçsüzleştiler biraz.”
İDMAN ÖNCESİ MEDİTASYON YAPIYORUM
25 yaşındaki yüzücü, Tokyo Paralimpik Oyunları’na hazırlıklarına dair şunları söylemiş oldu:
“Olimpiyata hazırlanmak ağır ve yorucu bir iş, ertelenince ıstırap yaşadım. Yaklaşık bir buçuk-iki ay havuza girmedim; fakat boş durmadım. Günlük bir buçuk-iki saat lastik çekerek kara egzersizi yaptım. Yüzmediğim için pilates topunda yüzdüm. İdman öncesi meditasyon yapıyorum. Hastalığım ilerleyen bir hastalık, ilerledikçe daha da güçsüzleşiyorum. Her sene birebir kalamıyorum. Geçen sene yaptığım derecemi bir daha yaptım; lakin bu defa daha da zorlandım.”
DERECEMİ GELİŞTİRİYORUM
Haftanın 6 günü hem kara hem su idmanları yapıyoruz. Ayrıyeten haftada 2-3 gün dışarıda fizik tedavi çalışması yapıyorum; kendi sıhhatim ve suda yararı olması ismine. Bir devir spor psikolojisi eğitimi de almıştım; “bir sportmen kendini nasıl daha âlâ hissedebilir, yarışa çıktığında stersi, heyecanı nasıl dengeleyebilir” bu üzere hususlar için mental çalışmalar yapıyorum. Pandemiden daha sonra birinci kez Avrupa Şampiyonası’na gittik. Bayanlar paralimpik yüzmede S1’den S10’a kadar kategoriler var. S1 en ağır engelli kategorisi, ben bu kategoride yarışıyorum. S10 ise en yavaşça engelli sportmenlerin olduğu kategori. Kadılarda S1’de benden öbür kimse olmadığından, ben de üst kümelerle yarışıyorum. Onlar benden daha kuvvetli olduğu için zorlanıyorum. Madalya olsa da olmasa da ben kendi derecemi geliştiriyorum, geliştirmeye devam ediyorum.”
BİR AİLEDEN 2 KİŞİ TOKYO’DA
Elif İldem’in kuzeni Cenk İldem de güreşte 97 kg grekoromen tarzda Tokyo Olimpiyat Oyunları’nda yarışacak. Kuzeni hakkında açıklamalarda bulunan paralimpik yüzücü, “Cenk İldem kuzenim olur, o da güreş alanında olimpiyatlarda yarışacak. Dayım Hüseyin İldem de güreşçiydi. Gençler Dünya Şampiyonluğu vardı hatta. Abim de belirli yaşa kadar güreşti, madalyaları var. Birebir aileden 2 kişinin Tokyo’ya gitmesi benim için onur verici. Bu da beni olumlu tarafta motive ediyor” dedi.
ENGELLİ BRANŞLARINA VERİLEN BÜTÇE YETERSİZ
İstanbul Büyükşehir Belediyesi Spor Kulübü’nün kendilerine biroldukça alanda takviye olduğunu, bilhassa engelli bireylere uygun fizikî ortamın sağlanmasından hayli şad olduğunu vurgulayan ulusal yüzücü, medyanın kendilerine daha fazla yer vermesini beklediklerini söyleyerek şu biçimde devam etti:
Olimpik bir muvaffakiyet olduğunda bunu bütün medyada görüyoruz. Para Atletizm atletleri 6-7 madalya ile dönüyor fakat olimpik sportmenler kadar konuşulmuyor. Olimpik oyuncularla konuştuğumuz için biliyoruz ki onlar hayli daha fazla kamp yapıp yarışlara katılabiliyor. Bizde ise şöyleki bir dezavantaj mevcut; 4-5 yarış var ise biz bunların 1 ya da 2 adedine katılabiliyoruz. Engelli branşlara verilen bütçe bence yetersiz.
BİR BARDAK SU YUTTUM…
Unutamadığı bir anısını sorduğumuz İldem, “2019 Londra Dünya Şampiyonası vardı. Hocam derecemi görmek için beni ekstra bir yarışa yazdırdı. Yarışa gireceğimiz vakit antrenörlerimiz bizi suya bırakıyordu; hocam beni kazara suya atar üzere oldu. Suya sert niyet yarış başlamadan neredeyse bir bardak su yuttum! Bir yandan gülüyorum bir yandan da sinirleniyorum, ‘Ne yapacağım, su yuttum’ diyorum içimden. Olağan bunlar saniyeler ortasında oluyor. aslına bakarsanız olağanda de nefes problemim var. Nefesim kitlendi, nefes alamadan yarış başladı; çok zorlandığımı hissettim. Çıktığım vakit ise orada 3.22’lik derecemi 3.18’e düşürmüştüm. Çok memnun oldum” diyerek kıssasını heyecanla anlattı.
SPOR PSİKOLOJİSİNE KATKIDA BULUNMAK İSTİYORUM
Geleceğe dair planlarından bahseden İBBSK sportmeni, “Paris 2024 Paralimpik Oyunları’na kadar kaliteli çalışarak ilerlemek istiyorum. Öncelikle maksadım yüzmeyle kendi işimi devam ettirmek. Sporun ve psikolojinin ortasında yer alan biri olarak imkan olursa spor ve psikolojiyi birleştirerek bu alana katkı sunmak istiyorum. Sporda ve günlük hayatta engelli bireyleri spora nasıl adapte edebiliriz, ruhsal olarak engelli bireyin hayat kalitesini nasıl artırabiliriz, hayata bakış açısını nasıl değiştirebiliriz üzere konularda çalışmalar yapmak istiyorum” dedi.
ALMANYA’DA DÜNYA ŞAMPİYONASI BARAJINI GEÇTİ
Tedavi hedefli başladığı yüzmeden ulusal sporculuğa uzanan yolu Elif İldem, şu biçimde özetledi:
“1.5 yaşından beri nörolojik bir rahatsızlığım var. Hekimler, kuvvetli kalıp hastalığımın ilerlemesinin önüne geçmek için yüzmeyi önerdi. Ben de kendi çapımda denizde yüzüyordum. Yaşım 20’ye geldiğinde tanıdığım bir antrenör ‘Gel bizim kulüpte yüz’ dedi. Rehabilitasyon hedefli yüzüyorken hocalarım uygun yüzdüğümü ve yarışlara katılmam gerektiğini söylemiş oldu; ben de heyecanlandım olağan ayrıyeten motivasyonum da arttı. İstanbul’da seçmelere girdim, hoş de geçti. çabucak sonrasında Alanya’daki Türkiye Şampiyonası’na katıldım, o da güzel geçti. Bu başarılarla daha da motive oldum. Akabinde hocalarım idman saatlerimi artırdı. Haftada 2 gün çalışıyorken bu, vakit içinde 5-6 gün oldu. Yüzmeye başladıktan bir sene daha sonra Almanya’da milletlerarası bir müsabakada Dünya Şampiyonası barajını geçtim ve ulusal sportmen olmaya hak kazandım. Yaklaşık 5 yıldır ulusal yüzücü olarak antrenmanlarıma devam ediyorum.”
Atlet kimliğinin yanında akademik alanda da başarılı olan İldem, İstanbul Bilgi Üniversitesi Psikoloji Kısmındaki eğitimini fakülte birincisi ve okul üçüncüsü olarak tamamladı, Bahçeşehir Üniversitesindeki yüksek lisansını da onur derecesiyle bitirdi.
Spor ile eğitimi bir ortada götürmek istediğinin altını çizen İBBSK yüzücüsü, kendisinin hem de bir klinik psikolog olduğunu ve mesleğini de fazlaca sevdiğini belirtti.
YÜKSEK LİSANS TEZİNİ BURNUYLA YAZDI
İldem, tez yazma sürecinde annesi ile içinde geçen diyaloğu da kendine has üslubuyla, vakit zaman gülerek, gülümseyerek anlattı. Başarılı atletin o kelamları şu biçimde:
“Bilgisayarla yazamıyorum. Telefonla biraz yazabiliyorum, parmaklarımı kullanamıyorum. sonrasındasında çıldırdığım bir periyot oldu. Sabah idmana gidiyorum kollarım yorgun düşüyor. Hastalığım da ilerleyince hepsi birleşti. Ne yapacağım derken telefon tutamaz hale geldim. Apansız otomobilde giderken dudaklarımla yazmaya başladım. Baktım yazıyorum, hoşuma gitti, dudağımla yazmaya başladım. Bir gün annem, ‘Dudaklarını uzata uzata ördek üzere olacaksın’ dedi. Ben de ‘Aaa! Hakikat diyorsun dudaklarım o denli botokslu üzere kalır’ dedim. Dudağımla yazıyorsam burnumla da yazabilirim dedim ve burnumla yazmaya başladım. Şu anda da burnumla yazıyorum. Ellerimi kullanmaya çalışıyorum ancak şu an güçsüzleştiler biraz.”
İDMAN ÖNCESİ MEDİTASYON YAPIYORUM
25 yaşındaki yüzücü, Tokyo Paralimpik Oyunları’na hazırlıklarına dair şunları söylemiş oldu:
“Olimpiyata hazırlanmak ağır ve yorucu bir iş, ertelenince ıstırap yaşadım. Yaklaşık bir buçuk-iki ay havuza girmedim; fakat boş durmadım. Günlük bir buçuk-iki saat lastik çekerek kara egzersizi yaptım. Yüzmediğim için pilates topunda yüzdüm. İdman öncesi meditasyon yapıyorum. Hastalığım ilerleyen bir hastalık, ilerledikçe daha da güçsüzleşiyorum. Her sene birebir kalamıyorum. Geçen sene yaptığım derecemi bir daha yaptım; lakin bu defa daha da zorlandım.”
DERECEMİ GELİŞTİRİYORUM
Haftanın 6 günü hem kara hem su idmanları yapıyoruz. Ayrıyeten haftada 2-3 gün dışarıda fizik tedavi çalışması yapıyorum; kendi sıhhatim ve suda yararı olması ismine. Bir devir spor psikolojisi eğitimi de almıştım; “bir sportmen kendini nasıl daha âlâ hissedebilir, yarışa çıktığında stersi, heyecanı nasıl dengeleyebilir” bu üzere hususlar için mental çalışmalar yapıyorum. Pandemiden daha sonra birinci kez Avrupa Şampiyonası’na gittik. Bayanlar paralimpik yüzmede S1’den S10’a kadar kategoriler var. S1 en ağır engelli kategorisi, ben bu kategoride yarışıyorum. S10 ise en yavaşça engelli sportmenlerin olduğu kategori. Kadılarda S1’de benden öbür kimse olmadığından, ben de üst kümelerle yarışıyorum. Onlar benden daha kuvvetli olduğu için zorlanıyorum. Madalya olsa da olmasa da ben kendi derecemi geliştiriyorum, geliştirmeye devam ediyorum.”
BİR AİLEDEN 2 KİŞİ TOKYO’DA
Elif İldem’in kuzeni Cenk İldem de güreşte 97 kg grekoromen tarzda Tokyo Olimpiyat Oyunları’nda yarışacak. Kuzeni hakkında açıklamalarda bulunan paralimpik yüzücü, “Cenk İldem kuzenim olur, o da güreş alanında olimpiyatlarda yarışacak. Dayım Hüseyin İldem de güreşçiydi. Gençler Dünya Şampiyonluğu vardı hatta. Abim de belirli yaşa kadar güreşti, madalyaları var. Birebir aileden 2 kişinin Tokyo’ya gitmesi benim için onur verici. Bu da beni olumlu tarafta motive ediyor” dedi.
ENGELLİ BRANŞLARINA VERİLEN BÜTÇE YETERSİZ
İstanbul Büyükşehir Belediyesi Spor Kulübü’nün kendilerine biroldukça alanda takviye olduğunu, bilhassa engelli bireylere uygun fizikî ortamın sağlanmasından hayli şad olduğunu vurgulayan ulusal yüzücü, medyanın kendilerine daha fazla yer vermesini beklediklerini söyleyerek şu biçimde devam etti:
Olimpik bir muvaffakiyet olduğunda bunu bütün medyada görüyoruz. Para Atletizm atletleri 6-7 madalya ile dönüyor fakat olimpik sportmenler kadar konuşulmuyor. Olimpik oyuncularla konuştuğumuz için biliyoruz ki onlar hayli daha fazla kamp yapıp yarışlara katılabiliyor. Bizde ise şöyleki bir dezavantaj mevcut; 4-5 yarış var ise biz bunların 1 ya da 2 adedine katılabiliyoruz. Engelli branşlara verilen bütçe bence yetersiz.
BİR BARDAK SU YUTTUM…
Unutamadığı bir anısını sorduğumuz İldem, “2019 Londra Dünya Şampiyonası vardı. Hocam derecemi görmek için beni ekstra bir yarışa yazdırdı. Yarışa gireceğimiz vakit antrenörlerimiz bizi suya bırakıyordu; hocam beni kazara suya atar üzere oldu. Suya sert niyet yarış başlamadan neredeyse bir bardak su yuttum! Bir yandan gülüyorum bir yandan da sinirleniyorum, ‘Ne yapacağım, su yuttum’ diyorum içimden. Olağan bunlar saniyeler ortasında oluyor. aslına bakarsanız olağanda de nefes problemim var. Nefesim kitlendi, nefes alamadan yarış başladı; çok zorlandığımı hissettim. Çıktığım vakit ise orada 3.22’lik derecemi 3.18’e düşürmüştüm. Çok memnun oldum” diyerek kıssasını heyecanla anlattı.
SPOR PSİKOLOJİSİNE KATKIDA BULUNMAK İSTİYORUM
Geleceğe dair planlarından bahseden İBBSK sportmeni, “Paris 2024 Paralimpik Oyunları’na kadar kaliteli çalışarak ilerlemek istiyorum. Öncelikle maksadım yüzmeyle kendi işimi devam ettirmek. Sporun ve psikolojinin ortasında yer alan biri olarak imkan olursa spor ve psikolojiyi birleştirerek bu alana katkı sunmak istiyorum. Sporda ve günlük hayatta engelli bireyleri spora nasıl adapte edebiliriz, ruhsal olarak engelli bireyin hayat kalitesini nasıl artırabiliriz, hayata bakış açısını nasıl değiştirebiliriz üzere konularda çalışmalar yapmak istiyorum” dedi.