Sabah gazetesi iktisat müdürü Dilek Güngör, “Domates paramız yata gidiyor!” diyerek dikkat çeken bir yazı kalema aldı. İşte o yazı…
Latife yapmıyorum…
Maalesef, durumun özeti bu…
Şöyle anlatayım…
Sokağın gündeminde tek sorun var, pazardaki, marketteki, biçimdeki fiyatlar…aynı vakitte şimdi hepsinde tıpkı olan fiyatlar… Domates 30 TL, salatalık 20 TL, marul 20 TL, maydanoz 8 TL…
Bu nasıl olur?
‘Ürün yok, çiftçi maliyetler yüzünden üretmiyor’ diyorlar. (Tamam, mazotun fiyatından da elektrik- doğalgaz artırımından da haberim var. Çiftçiye gübre- mazot dayanaklarının artırılması gerektiğini, tarımda planlamanın koşul olduğunu, aracılık maliyetlerini düşürecek yasal düzenlemelerin acilen çıkarılması gerektiğini tekraren lisana getiren de benim…)
Pekala ya bu lobiyi yapanlara şunu soruyorum.
Madem, çiftçi tarladan çekiliyor, bu biçimde tarım ihracatı nasıl rekor kırıyor kardeşim?
O denli ya…
Birinci çeyrekte geçen yıla nazaran tarım ihracatında artış neredeyse yüzde 30’a yaklaşmış… Cumhuriyet tarihinin en yüksek birinci çeyrek ihracat sayısına ulaşılmış… Hatta birinci çeyrekte yüzde 20.8 olan toplam ihracat artışını bile katlamış…
Eee…
Demek ki, üretim hâlâ var.
‘Mazottan, otoyol artırımından haberin var mı?’ diyorlar.
Tamam, onlara da artırım geldi de… Domates bir yılda yüzde 200, salatalık 400, biber 150 artmış… Mazotu, dövizi hesaplasan bu fark yok… Eee…
Olan şu…
İhracatta tatlı bir kâr var.
Köyde bir avuç toprağını takım, yılın tamamında geçinmeye çalışan, bir dönüm toprağına gübre bulmakta zorlanan gariban çiftçiye diyecek lafım yok. Onların eserini üçü-beşe ellerinden toplayan ‘büyükbaşlar’ı diyorum.
Onlar alıyorlar eseri, getiriyorlar gümrüğe, gönderiyorlar yurtdışına, doları-euroyu atıyorlar cebe… Haa, atsınlar atmasına da… Kardeşim, daha sonra iç piyasaya da ihracat fiyatından eseri dayatmaya kalktıklarında olmuyor.
daha sonra ne mi yapıyorlar?
Vallahi son günlerde bana mı denk geliyor anlamadım.
Nerede bir ihracatçı görsem, yat bakıyor.
Yanlış duymadınız…
Hububatçısından gıdacısına, kimyacısından çelikçisine kadar hepsi…
Ortalarındaki muhabbet de motamot şu biçimde…
‘Benim yat 35 metre’, ‘O da bir şey mi? Ben 45 metrelik bakıyorum’, ‘Ben 55 metrelik bir tane sipariş verdim’…
Anlayacağınız, bizim domates paralarını yaz aylarında Marmaris’te, Bodrum’da, Göcek’te yüzerken gorebilirsiniz!
Yatırım tavsiyesi içermez.
Latife yapmıyorum…
Maalesef, durumun özeti bu…
Şöyle anlatayım…
Sokağın gündeminde tek sorun var, pazardaki, marketteki, biçimdeki fiyatlar…aynı vakitte şimdi hepsinde tıpkı olan fiyatlar… Domates 30 TL, salatalık 20 TL, marul 20 TL, maydanoz 8 TL…
Bu nasıl olur?
‘Ürün yok, çiftçi maliyetler yüzünden üretmiyor’ diyorlar. (Tamam, mazotun fiyatından da elektrik- doğalgaz artırımından da haberim var. Çiftçiye gübre- mazot dayanaklarının artırılması gerektiğini, tarımda planlamanın koşul olduğunu, aracılık maliyetlerini düşürecek yasal düzenlemelerin acilen çıkarılması gerektiğini tekraren lisana getiren de benim…)
Pekala ya bu lobiyi yapanlara şunu soruyorum.
Madem, çiftçi tarladan çekiliyor, bu biçimde tarım ihracatı nasıl rekor kırıyor kardeşim?
O denli ya…
Birinci çeyrekte geçen yıla nazaran tarım ihracatında artış neredeyse yüzde 30’a yaklaşmış… Cumhuriyet tarihinin en yüksek birinci çeyrek ihracat sayısına ulaşılmış… Hatta birinci çeyrekte yüzde 20.8 olan toplam ihracat artışını bile katlamış…
Eee…
Demek ki, üretim hâlâ var.
‘Mazottan, otoyol artırımından haberin var mı?’ diyorlar.
Tamam, onlara da artırım geldi de… Domates bir yılda yüzde 200, salatalık 400, biber 150 artmış… Mazotu, dövizi hesaplasan bu fark yok… Eee…
Olan şu…
İhracatta tatlı bir kâr var.
Köyde bir avuç toprağını takım, yılın tamamında geçinmeye çalışan, bir dönüm toprağına gübre bulmakta zorlanan gariban çiftçiye diyecek lafım yok. Onların eserini üçü-beşe ellerinden toplayan ‘büyükbaşlar’ı diyorum.
Onlar alıyorlar eseri, getiriyorlar gümrüğe, gönderiyorlar yurtdışına, doları-euroyu atıyorlar cebe… Haa, atsınlar atmasına da… Kardeşim, daha sonra iç piyasaya da ihracat fiyatından eseri dayatmaya kalktıklarında olmuyor.
daha sonra ne mi yapıyorlar?
Vallahi son günlerde bana mı denk geliyor anlamadım.
Nerede bir ihracatçı görsem, yat bakıyor.
Yanlış duymadınız…
Hububatçısından gıdacısına, kimyacısından çelikçisine kadar hepsi…
Ortalarındaki muhabbet de motamot şu biçimde…
‘Benim yat 35 metre’, ‘O da bir şey mi? Ben 45 metrelik bakıyorum’, ‘Ben 55 metrelik bir tane sipariş verdim’…
Anlayacağınız, bizim domates paralarını yaz aylarında Marmaris’te, Bodrum’da, Göcek’te yüzerken gorebilirsiniz!
Yatırım tavsiyesi içermez.