Sürecin kararında Alpinvest ve Cargill şirkette eşit hisselerle yola devam edeceği duyuruldu. 1993 yılında Cerestar ve Ülker iştirakinde kurulan, birinci kere 1996 yılında faaliyete geçen Pendik Nişasta, yıllar ortasında Avrupa’da ve ülkemizde nişasta üretiminde kelam sahibi şirketlerden biri olmayı başardı.
Aydınlık’tan Recep Erçin’in haberine göre Avrupa’da nişasta ve şeker üretiminde başkan olan Cerestar’ın 2002 yılında Cargill tarafınca satın alınmasıyla Yıldız Holding-Cargill iştirakiyle faaliyetlerine devam eden Pendik Nişasta, besin sanayisinde yaygın olarak kullanılan bir fazlaca eserin üretimini yapıyor.
KARA KEDİ Mİ GİRDİ?
Sabah kamuoyuna duyurulan bu gelişme üzerine “muratulker.com” isimli sitede “Yabancı iştiraklerde risk yönetimi!?” başlıklı uzunca bir yazı kaleme alan Yıldız Holding İdare Konseyi Üyesi Murat Ülker, “Çoğunlukla ortaklar ortasına kara kedi, gelecek vizyonunun net olmamasından girer. Daha başta bu vizyonlar paylaşılmaz ise ya da taraflardan biri vizyon değiştirirse beklentiler farklılaşacağı için ekseriyetle iştirakler sarpa sarar” tabirlerini kullandı. Cerestar ile iştirak ve nişasta bazlı şeker üretimine geçiş süreçlerini yazısında anlatan Murat Ülker çabucak sonrasında şu ayrıntıları verdi:
“Cargill dünyada Cerestar’ı satın aldığı için ülkemizde Pendik Nişasta şirketinde yüzde 50/50 ortağız. Yani sonuçta Cargill ile rakiptik, lakin kaçınılmaz ortak olduk. Cargill tıpkı üretimi kendi fabrikasında, biz de ortak olduğumuz fabrikada yapıyoruz. İkimiz de güzel para kazanıyoruz. hiç bir sorun çıkmıyor. Biz Pendik Nişasta olarak birtakım imalatlar için Cerestar’a lisans ödüyorduk, artık lisans da ödemiyoruz, iş senelerca bu biçimde devam etti.”
‘ALAN HAYRINI GÖRSÜN’
Lakin birinci defa bir ortak ile sevişemediklerini vurgulayan Murat Ülker, sebebini ise şöyleki deklare etti: “1980’lerde ülkemizde CPC isimli küresel şirketin yatırımı ve yüzde 100 yerli Vaniköy şirketi mısır işler ve glikoz üretirdi. Nihayetinde yalnızca Vaniköy (Süleymangil Ailesi) ayakta kaldı ve glikoz fahiş fiyata satılır oldu. Kapasite artışı için aile yeni bir yatırıma girişmişti, lakin mali çıkmaza girmişlerdi. İki büyük müşterisi olan Kent (Yakup Tahincioğlu) ve biz (Ülker) yatırıma devam etmek için şirkete ortak olduk. Çünkü tedarik ve maliyet açısından bu dikey entegrasyon yatırımı elzemdi. Ama çabucak sonrasında aile içi uyuşmazlık sonucunda Türkiye’ye girmek için fazlaca cazip bir teklif veren Cargill şirketine çoğunluk paylarını devretmişlerdi. O vakit Cargill (A. Blankenstein) bize, uygun para veririz, bizimle ortak kalmanızı tavsiye etmem demişti, anlamamıştım. Ama gelen birinci Şeker Bayramının hemilk öncesi glikoza yüklü bir artırım yapmışlardı. Bu hepimizi güç durumda bırakmıştı. Çünkü bayram öncesi siparişler alınmış fiyatlar kesilmişti. aslına bakarsan bu tip tekelci tavırlar niçiniyle biz Cerestar’ı ortak alarak bir stratejik iş olarak Pendik Nişasta Sanayi İşletmesini kurmuştuk. Hatta ‘Stratejik Yatırım’ olarak teşvik almıştık. Ülkede birinci kapsamlı nişasta ve türevleri üretim şirketiydi. Ancak heyhat bilahare Cerestar’ı satın alan Cargill ile bir daha çarnaçar 50/50 ortak olmuştuk. Bizim stratejik yatırım masal olmuştu. Pendik verimli, karlı lakin kadük bir işletme olarak kaldı ve bizim hissemiz nihayet satıldı. Alan hayrını görsün.”
ŞEKER DEĞERLİ OLURSA HER ŞEY ARTIRIMLI OLUR
Bir aile şirketi olan Arjantinli çikolata, şekerleme şirketi Arcor’u örnek gösteren Murat Ülker, “Bilhassa Latin Amerika’da fazlaca başarılıdır. Zira Arjantin’de şekerin tonu 250 dolar, bizde 1000 dolar. İthali de kabil değil. Alışılmış ki kendi ülkemizde tarım yapmamız, şeker çiftçisini muhafazamız lazım ancak rekabetçi sanayi ve istihdam artışı istiyorsak, tarımı da rekabetçi hale getirmemiz kuraldır.
Şeker dünyaya kıyasla bu kadar değerli hale gelirse her şey artırımlı olur, zira şeker tüm yiyeceklerin girdisidir. Şeker güç deposudur. Şayet şekeri kıymetli hale getirirseniz kas gücüyle çalışan ve daha fazla güce gereksinim duyan az gelirliler için büyük bir adaletsizliğe yol açarsunuz” diyerek Cargill ile ayrılığın niye kaynaklandığını açıklamış oldu.
Yatırım tavsiyesi içermez.
Aydınlık’tan Recep Erçin’in haberine göre Avrupa’da nişasta ve şeker üretiminde başkan olan Cerestar’ın 2002 yılında Cargill tarafınca satın alınmasıyla Yıldız Holding-Cargill iştirakiyle faaliyetlerine devam eden Pendik Nişasta, besin sanayisinde yaygın olarak kullanılan bir fazlaca eserin üretimini yapıyor.
KARA KEDİ Mİ GİRDİ?
Sabah kamuoyuna duyurulan bu gelişme üzerine “muratulker.com” isimli sitede “Yabancı iştiraklerde risk yönetimi!?” başlıklı uzunca bir yazı kaleme alan Yıldız Holding İdare Konseyi Üyesi Murat Ülker, “Çoğunlukla ortaklar ortasına kara kedi, gelecek vizyonunun net olmamasından girer. Daha başta bu vizyonlar paylaşılmaz ise ya da taraflardan biri vizyon değiştirirse beklentiler farklılaşacağı için ekseriyetle iştirakler sarpa sarar” tabirlerini kullandı. Cerestar ile iştirak ve nişasta bazlı şeker üretimine geçiş süreçlerini yazısında anlatan Murat Ülker çabucak sonrasında şu ayrıntıları verdi:
“Cargill dünyada Cerestar’ı satın aldığı için ülkemizde Pendik Nişasta şirketinde yüzde 50/50 ortağız. Yani sonuçta Cargill ile rakiptik, lakin kaçınılmaz ortak olduk. Cargill tıpkı üretimi kendi fabrikasında, biz de ortak olduğumuz fabrikada yapıyoruz. İkimiz de güzel para kazanıyoruz. hiç bir sorun çıkmıyor. Biz Pendik Nişasta olarak birtakım imalatlar için Cerestar’a lisans ödüyorduk, artık lisans da ödemiyoruz, iş senelerca bu biçimde devam etti.”
‘ALAN HAYRINI GÖRSÜN’
Lakin birinci defa bir ortak ile sevişemediklerini vurgulayan Murat Ülker, sebebini ise şöyleki deklare etti: “1980’lerde ülkemizde CPC isimli küresel şirketin yatırımı ve yüzde 100 yerli Vaniköy şirketi mısır işler ve glikoz üretirdi. Nihayetinde yalnızca Vaniköy (Süleymangil Ailesi) ayakta kaldı ve glikoz fahiş fiyata satılır oldu. Kapasite artışı için aile yeni bir yatırıma girişmişti, lakin mali çıkmaza girmişlerdi. İki büyük müşterisi olan Kent (Yakup Tahincioğlu) ve biz (Ülker) yatırıma devam etmek için şirkete ortak olduk. Çünkü tedarik ve maliyet açısından bu dikey entegrasyon yatırımı elzemdi. Ama çabucak sonrasında aile içi uyuşmazlık sonucunda Türkiye’ye girmek için fazlaca cazip bir teklif veren Cargill şirketine çoğunluk paylarını devretmişlerdi. O vakit Cargill (A. Blankenstein) bize, uygun para veririz, bizimle ortak kalmanızı tavsiye etmem demişti, anlamamıştım. Ama gelen birinci Şeker Bayramının hemilk öncesi glikoza yüklü bir artırım yapmışlardı. Bu hepimizi güç durumda bırakmıştı. Çünkü bayram öncesi siparişler alınmış fiyatlar kesilmişti. aslına bakarsan bu tip tekelci tavırlar niçiniyle biz Cerestar’ı ortak alarak bir stratejik iş olarak Pendik Nişasta Sanayi İşletmesini kurmuştuk. Hatta ‘Stratejik Yatırım’ olarak teşvik almıştık. Ülkede birinci kapsamlı nişasta ve türevleri üretim şirketiydi. Ancak heyhat bilahare Cerestar’ı satın alan Cargill ile bir daha çarnaçar 50/50 ortak olmuştuk. Bizim stratejik yatırım masal olmuştu. Pendik verimli, karlı lakin kadük bir işletme olarak kaldı ve bizim hissemiz nihayet satıldı. Alan hayrını görsün.”
ŞEKER DEĞERLİ OLURSA HER ŞEY ARTIRIMLI OLUR
Bir aile şirketi olan Arjantinli çikolata, şekerleme şirketi Arcor’u örnek gösteren Murat Ülker, “Bilhassa Latin Amerika’da fazlaca başarılıdır. Zira Arjantin’de şekerin tonu 250 dolar, bizde 1000 dolar. İthali de kabil değil. Alışılmış ki kendi ülkemizde tarım yapmamız, şeker çiftçisini muhafazamız lazım ancak rekabetçi sanayi ve istihdam artışı istiyorsak, tarımı da rekabetçi hale getirmemiz kuraldır.
Şeker dünyaya kıyasla bu kadar değerli hale gelirse her şey artırımlı olur, zira şeker tüm yiyeceklerin girdisidir. Şeker güç deposudur. Şayet şekeri kıymetli hale getirirseniz kas gücüyle çalışan ve daha fazla güce gereksinim duyan az gelirliler için büyük bir adaletsizliğe yol açarsunuz” diyerek Cargill ile ayrılığın niye kaynaklandığını açıklamış oldu.
Yatırım tavsiyesi içermez.