Alican Özcan
İrtibat ayrıntıları
Harikulade bir tempoyla başlayan Trabzonspor-Fenerbahçe derbisinde, iki kadro da yalnızca futbola odaklanmış biçimdeydi. Fenerbahçe altıpasının ortasında yüzde 100’lük golü kaçıran Trabzonspor ve durumun devamında 3. dakikada Rossi ile golü bulan Fenerbahçe. Aşikâr ki futbola doyacağımız bir akşam olacak diye düşünürken, hakem Ali Şansalan ‘ben de buradayım, beni de unutmayın’ dercesine çıktı ortaya. EURO 2020’den beri, oyuncuların kendilerini basitçe yere bırakıp faul almasının önüne geçilmesi için Türkiye dahil tüm Avrupa’da ikili çabalardaki sertlik dozu arttırıldı. Fakat hakem Ali Şansalan, Kim Min Jae’nin kırmızı kart gördüğü durumda Djaniny daha yere düşmeden elini kartına götürmüştü bile.
Liderlik çabası verdiği rakibine karşı deplasmanda 23. dakikada 10 kişi kalan Fenerbahçe için olabilecek bütün berbat senaryolar üst üste geldi. Bir de Bakasetas’ın frikiğinde Altay Bayındır topu çelmek yerine tutmaya çalışıp çizgiden içeri alınca işler düzgünce sarpa sardı. O dakikadan daha sonra bütün durumlarda hakem vardı. Keyifli bir derbi izlemek varken, maç bir anda Ali Şansalan’ın şahsi gösterisi haline döndü. Penaltı sonucu doğruydu lakin, VAR olmasa onu da kaçırmıştı. Sarı kartları dağıtırken adaletinin terazisi şaştı. Fenerbahçe’nin golündilk evvel topun Mesut Özil’in eline değip değmediği yanıtsız soru üzere ortada bırakıldı. Baştan daha sonra maçın tüm mukadderatıyla oynayan bir hakem kümesi yardımıyla, harikulade bir tepe gayreti yerine bir daha kendimizi kaos ortasında bulduk.
Ancak…
‘Bu maçtan daha sonra teknik, taktik konuşulmaz. Hakem esasen maçı katletti’ bakış açısıyla da hiç bir yere varılamaz. Bu, tarihi gücünü direnişten alan Fenerbahçe’nin haksızca eksik kaldığı her maçta yenilgiyi kabullenmesi demek. Fenerbahçe’nin 10 kişi kalmış olması, Trabzonspor karşısında kaleye bu kadar hapsolmasını, tabiri caizse ‘pes etmesini’ gerektirmiyordu. Uzatmalar dahil 80 dakikayı kendi ceza sahanın önünde oynamayı kabul edersen, o top bir biçimde gelir kaleden içeri girer. Fenerbahçe bilhassa savunmada nitekim muazzam bir gayret verdi. Fakat bunu yalnızca savunma özelinde yaptığında, maç sonu tabelada mağlup tarafta olman kaçınılmaz hale geliyor. Trabzonspor, Fenerbahçe 10 kişi kaldıktan ikinci yarının son 15 dakikasına kadar hiç bir şey üretemedi. Fakat Fenerbahçe de bu mühlet içerisinde yalnızca bekledi. Rakip alana adım atamadığın noktada Mesut Özil’in alanda durmasının bir manası yokken, Pelkas’ın oyuna girmesi için 87. dakikaya kadar beklenmesi Pereira’nın birlikteliği hatta yenilgiyi kabullendiğini gösterdi. Dönem başından beri taktik açıdan kusursuza yakın bir performans gösteren Vitor Pereira, Trabzon deplasmanında hem hakem Ali Şansalan’ın birebir vakitte yanlış tercihlerinin kurbanı oldu ve liderliği kaptırdı.
Alican Özcan
İrtibat ayrıntıları
Harikulade bir tempoyla başlayan Trabzonspor-Fenerbahçe derbisinde, iki kadro da yalnızca futbola odaklanmış biçimdeydi. Fenerbahçe altıpasının ortasında yüzde 100’lük golü kaçıran Trabzonspor ve durumun devamında 3. dakikada Rossi ile golü bulan Fenerbahçe. Aşikâr ki futbola doyacağımız bir akşam olacak diye düşünürken, hakem Ali Şansalan ‘ben de buradayım, beni de unutmayın’ dercesine çıktı ortaya. EURO 2020’den beri, oyuncuların kendilerini basitçe yere bırakıp faul almasının önüne geçilmesi için Türkiye dahil tüm Avrupa’da ikili çabalardaki sertlik dozu arttırıldı. Fakat hakem Ali Şansalan, Kim Min Jae’nin kırmızı kart gördüğü durumda Djaniny daha yere düşmeden elini kartına götürmüştü bile.
Liderlik çabası verdiği rakibine karşı deplasmanda 23. dakikada 10 kişi kalan Fenerbahçe için olabilecek bütün berbat senaryolar üst üste geldi. Bir de Bakasetas’ın frikiğinde Altay Bayındır topu çelmek yerine tutmaya çalışıp çizgiden içeri alınca işler düzgünce sarpa sardı. O dakikadan daha sonra bütün durumlarda hakem vardı. Keyifli bir derbi izlemek varken, maç bir anda Ali Şansalan’ın şahsi gösterisi haline döndü. Penaltı sonucu doğruydu lakin, VAR olmasa onu da kaçırmıştı. Sarı kartları dağıtırken adaletinin terazisi şaştı. Fenerbahçe’nin golündilk evvel topun Mesut Özil’in eline değip değmediği yanıtsız soru üzere ortada bırakıldı. Baştan daha sonra maçın tüm mukadderatıyla oynayan bir hakem kümesi yardımıyla, harikulade bir tepe gayreti yerine bir daha kendimizi kaos ortasında bulduk.
Ancak…
‘Bu maçtan daha sonra teknik, taktik konuşulmaz. Hakem esasen maçı katletti’ bakış açısıyla da hiç bir yere varılamaz. Bu, tarihi gücünü direnişten alan Fenerbahçe’nin haksızca eksik kaldığı her maçta yenilgiyi kabullenmesi demek. Fenerbahçe’nin 10 kişi kalmış olması, Trabzonspor karşısında kaleye bu kadar hapsolmasını, tabiri caizse ‘pes etmesini’ gerektirmiyordu. Uzatmalar dahil 80 dakikayı kendi ceza sahanın önünde oynamayı kabul edersen, o top bir biçimde gelir kaleden içeri girer. Fenerbahçe bilhassa savunmada nitekim muazzam bir gayret verdi. Fakat bunu yalnızca savunma özelinde yaptığında, maç sonu tabelada mağlup tarafta olman kaçınılmaz hale geliyor. Trabzonspor, Fenerbahçe 10 kişi kaldıktan ikinci yarının son 15 dakikasına kadar hiç bir şey üretemedi. Fakat Fenerbahçe de bu mühlet içerisinde yalnızca bekledi. Rakip alana adım atamadığın noktada Mesut Özil’in alanda durmasının bir manası yokken, Pelkas’ın oyuna girmesi için 87. dakikaya kadar beklenmesi Pereira’nın birlikteliği hatta yenilgiyi kabullendiğini gösterdi. Dönem başından beri taktik açıdan kusursuza yakın bir performans gösteren Vitor Pereira, Trabzon deplasmanında hem hakem Ali Şansalan’ın birebir vakitte yanlış tercihlerinin kurbanı oldu ve liderliği kaptırdı.
Alican Özcan